Recent Search
    Create an account to secretly follow the author.
    Sign Up, Sign In

    rena

    RoseScar01

    DOODLE #เร็นอาคา さよなら‘ さよなら ’

    ถ้อยคำบอกลาแสนงดงามเมื่ออยู่บนใบหน้านวลหวานของข้างขึ้นที่สาม รอยยิ้มที่ส่งมาช่างไม่ต่างอะไรกับน้ำเชื่อม แม้ดอกท้อที่งดงามจะเบ่งบานเบื้องหน้าของฮาชิระหนุ่ม แต่ดอกไม้งามนั้นกลับตกไปอยู่ในมือของคนอื่น ในโลกที่ขับเคลื่อนไปอย่างเชื่องช้าและบิดเบี้ยว เคียวจูโร่ทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากปล่อยอสูรตรงหน้าไป..

    ร่างที่คุ้นเคยเอื้อมมือจับกับใครอีกคนแล้วถูกดึงหายเข้าไปยังบานประตูไม้โบราณ สถานที่ห่างไกลเกินกว่าเคียวจูโร่จะเอื้อมไปถึง ปลอบตัวเองว่าจะเศร้าไปทำไม นี่คือสิ่งที่เขาต้องการมาเสมอไม่ใช่หรือ

    3502

    RoseScar01

    DOODLE #เร็นอาคา ผลแอปเปิ้ลผลของแอปเปิ้ลถูกกัดกินจนแหว่ง รสชาติหวานอมเปรี้ยวถูกฟันบดเคี้ยวจนละเอียดแม้จะรู้ว่ารสชาติเป็นเช่นไรแต่ไม่อาจสัมผัสได้ด้วยลิ้นเช่นนี้ น้ำในผลเยิ้มไหลเปื้อนมุมปากจนต้องแลบลิ้นเลียทำความสะอาดอย่างเคยตัว ทว่ามือที่ประคองแอปเปิ้ลสีเขียวช่างดูอ่อนแรง ไม่ต่างอะไรกับดวงตาสีอำพันประดับอักษรที่สั่นไหวดั่งคลื่นทะเลยามค่ำคืน ร่างขาวดั่งเนื้อผลเผือกนั่งอยู่บนหลังคาในตัวเมืองที่สว่างไสว หากแสงเหล่านั้นกลับมาไม่ถึงตัวของเขา


    แสงจันทร์และดวงตาถูกแสงสีของเมือง งานเทศกาลจนขับไล่ อาคาสะเอนตัวลงนอนมองไปยังฟากฟ้าที 1333

    RoseScar01

    DOODLE #เร็นอาคา ตอนสั้นมาแลก เน้นเวิ่นเว้อเกิดคำถามสะท้อนในหัวใจ ใยยามที่เจ้ามองผู้อื่นกลับประดับด้วยรอยยิ้มราวกับดอกเบญจมาศบานสะพรั่ง หากยามที่เจ้าพบข้า รอยยิ้มของเจ้ากลับโรยราแปรเปลี่ยนเป็นเหมันต์ ใจข้ายะเยือกราวถูกแช่แข็ง แม้มันไม่เคยเต้นมาเนิ่นนาน

    ผิดหรือที่ข้าอยากวิ่งตามตะวัน ผิดหรือที่ข้าอยากไขว่คว้าหาความอบอุ่น

    ตัวข้าที่ไม่ต่างอะไรกับต้นไม้ที่ไร้ใบและบุหลันงดงาม คงมิอาจเรียกรอยยิ้มของเจ้าได้สินะ หรือเพียงเพราะข้าเป็นอสูรที่มีกายเย็นดั่งธาราในฤดูน้ำค้าง ทั้งกายายังแข็งกระด้างดั่งก้อนหิน คงมิอาจดึงดูดความสนใจจากเจ้าได้

    ถึงกระน 1540

    RoseScar01

    DOODLE #เร็นอาคา เวิ่นสั้นๆ เพ้อๆ
    ปล. ในนี้จะลงเวิ่น ไม่มีสตอรี่อะไรมาก แค่ฟังเพลงแล้วอารมณ์ตกค้าง หรือ แค่เห็นฝนแล้วอยากขีดๆเขียนๆ
    บางครั้งตัวข้าอยากถามเหลือเกินว่าใครคนนั้นที่เจ้าใฝ่ฝันใช่ข้าหรือไม่ หรือแท้จริงตัวข้าเป็นเพียงแค่ที่พักชั่วคราวที่เจ้าเอาไว้ระลึกถึงใครอื่น อดคิดไม่ได้ยามที่เจ้าร้องไห้ลงบนอกของข้า อ้อนวอนให้ข้าโอบกอดเจ้าเอาไว้ ทั้งที่...เราเพิ่งเจอกัน แต่เจ้าทำกับราวว่าข้านั้นช่างสำคัญกับเจ้า มันไม่น่าเชื่อแต่ทว่า...

    ข้าชอบที่เป็นที่พึ่งของเจ้า อาคาสะ ถึงข้าจะสงสัย ถึงข้าจะเคลือบแคลงเจ้าแต่ข้า..จะไม่ปล่อยมือของเจ้าไปเป็นอันขาด ไม่ใช่แค่ข้าสำคัญกับเจ้า

    แต่ตัวเจ้าเองก็สำคัญกับข้าไม่ต่างกัน

    ถึงเจ้าจะเป็นอสู 2442

    RoseScar01

    DOODLE #เร็นอาคา Where are you now?
    เวิ่นเว้อ เนื้อหาเรื่อยเปื่อยไม่มีอะไรเลย แค่อยากเวิ่น
    [ อาคาสะ ]

    ยามที่เจ้ามองข้า ตัวข้าแทบแตกสลาย ดวงตาที่ลุกโชนไปด้วยความเกลียดชังและรังเกียจ ถึงอย่างนั้นตัวข้ายังหน้าด้านพาตัวเองไปเวียนวนอยู่รอบกายของเจ้าราวกับต้องการขายร่างกายของตนเอง แต่เปล่าเลย...ข้าแค่อยากสัมผัสความอบอุ่นยามได้อยู่ใกล้เจ้าเท่านั้น

    เจ้าที่ดั่งดวงตะวันบนท้องฟ้า

    ขณะที่ข้าเป็นเพียงอสูรผู้เร้นกายใต้เงาจันทร์...

    .
    .

    [ เคียวจูโร่ ]

    ข้าไม่อาจละสายตาของตนออกไปจากเจ้าได้ ดั่งถูกรอยยิ้มหวานไร้เดียงสากระหายการต่อสู้และเชื่อเชิญนั้นล่อลวง ทั้งที่พยายามทำหน้าเคร่งขรึมไล่ แต่เจ้าก็ไม 3157