[รีนเอลิ feat.ยูซิสมาคิ] I wonder why…*มีสปอยตอนจบ Trails of cold steel 2
*ทล.ในช่วงเดือนสุดท้ายที่สงครามจบแล้วและทุกคนกลับมาเรียนด้วยกัน


หลังไฟสงครามจบลง สถานการณ์ของเอเลโบเนียก็เข้าสู่ภาวะปกติอีกครั้งหนึ่ง แม้จะมีหลายสิ่งเปลี่ยนไป การถูกจัมคุมของดยุกคานเน่ อำนาจของฝ่ายขุนนางที่ถดถอยและการกลับมาเรืองอำนาจของอีกขั้ว แต่กระนั้น สำหรับเหล่านักเรียนแล้ว หน้าที่ที่ยังต้องทำก็ไม่มีอะไรต่างไป และออกจะหนักเป็นพิเศษสำหรับคลาส7ที่มีนักเรียนที่มีความประสงค์จะเรียนจบก่อนกำหนดหลายคน

ในช่วงเดือนสุดท้ายที่พวกเขาจะได้เรียนด้วยกัน ในวันนั้น เขาก็ได้ยินคำถามหนึ่งดังขึ้นมา

“ว่าแต่ ฟีนี่คบกับมาคิอัสหรือเอลิออตอยู่รึเปล่า”
“เอ๋”
เด็กหนุ่มผมสีเข้มกะพริบตาปริบ ๆ ให้กับคำถามนั้น วันนี้เขามาช่วยทำคำขอของสภานักเรียนตามที่ทำประจำ แต่หลังจากที่ช่วยนักเรียนเจ้าของคำขอตามหาของหายจนเจอก็ได้ยินคำถามขึ้นมาแบบนั้น

เจ้าของคำถามของเขา—-วีวี่ สาวผมชมพูดผู้เป็นเพื่อนร่วมชมรมของฟีพูดพร้อมรอยยิ้ม “แหม ก็ช่วงหลังมานี้ฟีดูสนิทกับเอลิออตและมาคิอัสน่าดูเลยนี่นา แต่ดูไม่ออกเลยว่าฟีชอบใครกันแน่ นายพอจะรู้อะไรบ้างรึเปล่า”

…สนิท
รีนขมวดคิ้วเข้าหากัน ความจริงพวกเขาคลาส7ก็สนิทกันพอตัวอยู่แล้ว แต่หลังจากสงครามกลางเมืองก็เหมือนจะมีบางคนที่สนิทกันขึ้น—ฟี เอลิออตและมาคิอัสเป็นหนึ่งในตัวอย่างที่เห็นได้ชัด จากการที่หลบซ่อนและช่วยเหลือกันและกันที่เมืองเคลดิก ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามันทำให้สายสัมพันธ์ของสามคนนี้แน่นแฟ้นขึ้น

แต่ว่า…

“โทษที ฉันไม่รู้เรื่องอะไรเลยน่ะ…”
อัศวินเถ้าธุลียกมือขึ้นเกาแก้ม ใช่แล้ว ไม่ว่าจะจากเอลิออต มาคิอัส หรือแม้แต่ฟีเอง ไม่เคยมีใครมาคุยเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ กับเขาเลย

มาคิอัสกับฟีน่ะไม่เท่าไหร่หรอก แต่ถ้าเอลิออตคบกับใคร…ยังไงก็น่าจะบอกกันไม่ใช่เหรอ ก็เอลิออตน่ะ พวกเขาสนิทกันนี่นา

หลังจากได้ยินคำตอบของเขา วีวี่ก็ยกมือขึ้นลูบคาง “งั้นเหรอ ๆ” เธอกล่าวเช่นนั้น “ถ้างั้นก็ช่วยไม่ได้ ขอบคุณนะ รีน”

แล้วสาวน้อยก็วิ่งจากไป ทิ้งไว้แต่ความรู้สึกที่ขุ่นมัวภายในใจของเด็กหนุ่ม

เอลิออตกับฟีงั้นเหรอ

เรียวคิ้วขมวดเข้าหากัน มือเผลอยกขึ้นลูบอกโดยไม่ทันรู้ตัว
ทำไม…ถึงได้รู้สึกแปลก ๆ แบบนี้กันนี้กันนะ


*********************************


“ยูซิสพอจะรู้ไหมว่าฟีคบกับเอลิออตหรือมาคิอัสอยู่รึเปล่า”

สุดท้ายก็ข้องใจจนไปถามเพื่อนตัวเองแบบนั้นเสียได้
เด็กหนุ่มตระกูลอัลบาเรเลิกคิ้วขึ้น ลืมตาขึ้นข้างหนึ่งในขณะที่อีกข้างยังคงปิดตาอยู่

“แปลกนะที่นายถามแบบนั้น มีเรื่องอะไรรึเปล่า”
“คือว่า…”
พอเล่าถึงเรื่องที่คุยกับวีวี่จบอีกฝ่ายก็พยักหน้าเป็นเชิงเข้าใจ ยูซิสวางถ้วยชาในมือลงด้วยท่วงท่าสง่างาม ริมฝีปากเอ่ยขยับอย่างมั่นใจ

“กับเอลิออตน่ะไม่แน่ใจหรอกนะ แต่ไม่มีทางที่มาคิอัสจะคบกับฟีแน่นอน”

ไม่รู้เขาคิดไปเองรึเปล่าแต่รู้สึกเหมือนจะเห็นรอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้านั้น

“ทำไมล่ะ” รีนเอียงคอถาม

เจ้าของเรือนผมสีทองแสยะยิ้ม ”ถ้ามีคนอื่นที่ชอบอยู่แล้ว ทำไมต้องไปคบกับฟีด้วยล่ะ“

”เอ๊ะ มาคิอัสชอบคนอื่นอยู่เหรอ“

มีเพียงแต่เสียงร้อง ‘หึ’ ในลำคอแทนคำตอบ แต่นั่นก็เพียงพอแล้วถึงจะผิดคาดแค่ไหนก็ตาม

”แล้วมาคิอัสชอบใคร—-”

ในตอนที่กำลังจะถามนั้น ก็ได้ยินโหวกเหวกโวยวายมาจากคนอื่นในโรงอาหาร

“ตรงสวนหลังโรงเรียน เห็นเด็กคลาส7โดนสารภาพรักด้วย ที่ใส่แว่นน่ะ”

“ใส่แว่น…มาคิอัสงั้นเหรอ” พูดกับตัวเสียงเบา ในขณะที่เพื่อนตรงหน้าเขาเบิกตากว้าง “มะ ไม่จริงน่า”
เอ่ยออกมาเช่นนั้นก่อนที่ยูซิสจะยกมือขึ้นกระแอมเบา ๆ

“…บังเอิญจำได้ว่ามีธุระแถว ๆ หลังโรงเรียนพอดีน่ะ สนใจจะไปด้วยกันไหม”


********************************


เมื่อพวกเขาไปถึงสวนหลังโรงเรียนก็เห็นชาวธอร์มุงกันหลายคน หลังต้นไม้บ้าง แกล้งหลับตรงม้านั่งบ้าง รีนที่เดินตามยูซิสมาก็มาหลบหลังต้นไม้ด้วย(ไม่รู้ว่าธุระที่อยากมาทำคืออะไรกันแน่) ทว่าพอเห็นเพื่อนร่วมห้องที่ยืนอยู่กลางสวนเขาก็ต้องแปลกใจ

…เป็นเอ็มม่านั่นเอง

จะว่าไปแล้วคนในห้องเขาก็ไม่ได้มีมาคิอัสใส่แว่นแค่คนเดียวเสียหน่อย แต่เมื่อกี๊อาจจะเพราะบทสนทนาพูดถึงมาคิอัสพอดีเลยสรุปออกไปแบบนั้น

ไม่รู้ทำไม แต่พอเห็นว่าเป็นเอ็มม่า รอยยิ้มบางก็กลับขึ้นมาปรากฏบนใบหน้าของยูซิสอีกครั้งหนึ่ง ขุนนางหนุ่มยกแขนขึ้นกอด พูดด้วยน้ำเสียงอารมณ์ดี

”นั่นสินะ จะมีใครมาสารภาพรักมาคิอัสได้ไง“
“เฮ้ พูดงั้นหมายความว่ายังไงน่ะ“
”อ้าว มาคิอัส เอลิออต ฟี”

รีนยกมือขึ้นโบกทักทายเพื่อนทั้งสามที่เดินมาหลังต้นไม้ด้วยกัน เอลิออตยิ้มบางพูดขึ้นพลางโบกมือตอบก่อนจะพูดขึ้นติดตลกเมื่อเดินมาถึง “เหมือนเป็นจุดรวมพลคลาส7เลยนะ”

“ชู่ว เงียบก่อน เอ็มม่าจะตอบแล้ว” ฟีลากเสียงยาว ย่องเบาจากหลังต้นไม้ไปหลังม้านั่งที่อยู่ใกล้ขึ้นไปอีก เห็นรอยยิ้มที่มุมปากก็รู้ได้ว่าเจ้าตัวคงเห็นเป็นเรื่องสนุกเรื่องหนึ่ง
รีนยิ้มแห้ง ความจริงเขาก็ไม่ได้สนใจเท่าไหร่แค่เดินตามยูซิสมาเท่านั้น แต่จะว่าไปตอนนี้ยูซิสก็ไม่ได้สนใจจะฟังคำตอบเอ็มม่าเท่าไหร่ ดูสิ หันไปเถียงกับมาคิอัสแทนแล้ว ตัวเขาที่ไม่ได้สนใจขนาดนั้นจึงตัดสินใจยืนดูห่าง ๆ ที่หลังต้นไม้ต่อไป(อยากออกไปอยู่หรอก แต่คนเยอะเกินจนแทรกออกไม่สะดวกเลยนี่สิ)

“ว่าแต่ ไม่น่าเชื่อเลยนะว่ารีนจะสนใจเรื่องแบบนี้ด้วย“
ได้เสียงใส ๆ ดังขึ้นมาจากข้างตัวเขา เมื่อรีนหันไปมองก็พบกับใบหน้าของเอลิออตที่อยู่ไม่ไกล

เพื่อนตัวเล็กของเขายิ้มจางก่อนพูดต่อ ”นึกว่ารีนจะไม่สนใจเรื่องพวกนี้เลยซะอีก ฮ่า ๆ“

เป็นเสียงหัวเราะที่ทำให้รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเด็กหนุ่มผมดำด้วย รีนยิ้มบางแล้วตอบกลับด้วยน้ำเสียงขำขัน ”แล้วเอลิออตสนใจเรื่องพวกนี้ด้วยงั้นเหรอ“

”ฉันน่ะเหรอ ไม่หรอก ๆ“ ยกมือขึ้นโบกไปมา ”แต่เหมือนฟีกับมาคิอัสจะสนใจน่ะ เลยตามมาด้วย“

”เหมือนกันเลย ฉันก็ตามยูซิสมาเหมือนกัน“

”อะไรกัน นี่พวกเราตามคนอื่นมาทั้งคู่เลยเหรอ“ เอลิออตหัวเราะเสียงใส ”อืม แต่จะว่าไป ถึงจะไม่ค่อยสนใจเรื่องพวกนี้เท่าไหร่ แต่ก็ใช่ว่า จะไม่มีเลย…ละมั้งนะ“

เอ๊ะ

รีนเบิกตากว้าง ความรู้สึกแปลก ๆ ปรากฏขึ้นภายในอก ปากเอ่ยขยับไปไวกว่าความคิด “…เอลิออตคบกับฟีอยู่งั้นเหรอ”

”เอ๊ะ“

ความนี้คนที่ตกใจกลับเป็นเด็กหนุ่มผมส้มแทน เอลิออตเอียงคอ ก่อนจะเบิกตากว้าง แล้วเปลี่ยนเป็นทำมือปัด ๆ ท่าทางทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วภายในระยะเวลาไม่ถึงสามวินาที ”มะ ไม่ใช่นะ ไม่ได้คบกับฟีอยู่สักหน่อย ไม่สิ ไม่ได้คบกับใครทั้งนั้นแหละ ว่าแต่ทำไมถึงถามอะไรแบบนั้นล่ะ”

“ก็มัน…” เขาเว้นวรรค “ช่วงหลังมานี้นายดูสนิทกับฟีนี่นา”

“แค่สนิทกันเฉย ๆ ไม่มีอะไรสักหน่อย” ตอบกลับทันควัน ใบหน้าน่ารักนั้นแต่งแต้มไปดวยสีแดงจาง “อีกอย่าง ฟีมีคนรักแล้วด้วย ไม่ใช่ฉันหรอก”

ไม่ใช่งั้นเหรอ…

รีนกะพริบตาปริบ ๆ

…ก่อนที่เขาจะยิ้มขึ้นมา

“ไม่ได้คบกับฟีจริง ๆ นะ”

“อื้ม ไม่ได้คบกัน“

”งั้นเหรอ ๆ“

พูดแค่นั้นแต่ก็รู้สึกได้ถึงอารมณ์ที่ดีขึ้นในน้ำเสียงของตัวเอง

”เห“

อารมณ์ดี…งั้นเหรอ

ทำไมพอรู้ว่าเอลิออตไม่ได้คบกับฟีเขาถึงได้รู้สึกดีใจแบบนี้ล่ะ

เด็กหนุ่มผมดำเอียงยกแขนขึ้นกอดอก ไม่ค่อยเข้าใจความรู้สึกของตัวเองเท่าไหร่นัก

ทว่า

”รีน เป็นอะไรไปงั้นเหรอ“

คนตรงหน้าถามด้วยสีหน้าเป็นห่วง เห็นแบบนั้นเขาก็อดยิ้มไม่ได้

”เปล่า ไม่มีอะไร“

เอาเถอะ ถึงจะไม่รู้เหตุผลก็ตาม

แต่อย่างน้อย แค่ได้อยู่ด้วยกัน เขาก็มีความสุขแล้วล่ะ✨

End


แถมท้าย

”ความจริงเมื่อกี๊…ฉันแค่แปลกใจที่ฉันดีใจที่นายไม่ได้คบกับฟีน่ะ“

”เห“ เอลิออตลากเสียงยาว ดวงตาสีมรกตคู่สวยหรี่ลงมองตรงมาทางเขา ”ทำไมรีนถึงต้องรู้สึกดีใจด้วยงั้นเหรอ“

”นั่นก็คือสิ่งที่ฉันแปลกใจเหมือนกัน“ เขาหัวเราะ ”แบบนี้…ฉันเป็นเพื่อนที่แย่ไหมนะ ปกติเพื่อนต้องดีใจเวลาที่เพื่อนมีความสุขสิ“

”นั่นสินะ เพื่อน…” ทวนคำพูดของเขาแผ่วเบา เอลิออตยกมือขึ้นลูบคาง “สมมตินะรีน สมมติ…”

คนตรงหน้าเขาเว้นวรรค ใบหน้าน่ารักช้อนตามองเขา ”สมมคิว่ามาคิอัสคบกับฟี นายจะรู้สึกยังไงงั้นเหรอ“

”ก็…ยินดีด้วย“

”แล้วถ้าเป็นฉันล่ะ“

กึก

”นั่นมัน…“

ความรู้สึกขุ่นมัวภายในใจทำให้ยากที่จะตอบออกไป ทั้งที่รู้สึกว่าควรจะหาคำอธิบายแท้ ๆ แต่เอลิออตกลับไม่ได้กล่าวโทษเขาแต่อย่างใด

”อะไรคือข้อแตกต่างระหว่างฉันกับคนอื่น—-สิ่งนั้น นายต้องหาคำตอบให้ได้เองนะ รีน“

ยิ้ม

คนตรงหน้ายิ้มให้กับเขา

”ไว้นายหาคำตอบได้ ไว้มาคุยกับฉันอีกที นะ“

หลังจากนั้นไปอีกครึ่งปี เขาถึงได้เข้าใจ ว่าความรู้สึกนี้ที่ตัวเองมีคืออะไร…


———————————-
ทดลองเอามาแปะในนี้ดู+อยากอ่านรีนเอลิ ความจริงคู่นี้ในหัวเราออกไปทางแนวรีนที่ชอบเอลิออตแต่ไม่รู้ตัวละค่ะ55555555