|เรย์โคโมเมนท์ 2022|ก็...พยายามเรียงจากต้นปีไปถึงปลายปี 2022 เลยค่ะ

-กาชาเสือขาว3ดาวโคงะรับปีใหม่ โมเอคู่กับปีศาจวัวพี่เรย์ของปีใหม่ปีก่อนนู้นได้อย่างบังเอิญ55

-แคมเปญจ์วาเลนไทน์พี่เรย์พูดว่า
"หุๆ มามองข้าด้วยสายตาวิบวับนี่ช่างน่ารักเสียจริง
ต่อจากนี้ก็ช่วยยิ้มให้ข้าอย่างนั้นตลอดไปด้วยเถิดนะ"
ฟังดูอย่างกับว่าพี่เรย์นึกถึงโคงะสมัยลูกหมาปี 1 นี่ดิ

-บุคุวัง4ช่อง อ้างอิงLove&Beast
บุคุวังกอดหัวใจดวงใหญ่น่ารักแล้วพูดว่า "Love & Beast" น่าร้ากกกก

[ประโยคหน้ารูม - ฤดูใบไม้ผลิ]
พี่เรย์:"ถ้าอยากรู้ว่าปีนี้ฤดูใบไม้ผลิมีละอองเกสรมากแค่ไหนให้ดูจมูกแดงๆของวังโกะสิ"

[ประโยคหน้ารูม เวอร์ชั่นบุคุวัง]
พี่เรย์:"ถ้านานๆทีตื่นเช้าได้ โคงะจะมารบเร้าให้พาไปเดินเล่นล่ะ นี่คือค.รับผิดชอบของคนเป็นเจ้าของล่ะน้า"


[เอพริลฟูลบุคุวัง]
ยัยพี่เรย์ที่รอบรู้เรื่องของหมาป่าและรู้จักกับวูล์ฟคิงด้วยหาข้อมูลโลกของโคงะสินะ//ตอนท้ายพี่เรย์ลูบหัวโคงะ ปกติคงโดนโวยวายแล้ว แต่ครั้งนี้โคงะกลับแค่พูดเสียงเบาว่า"อย่ามาลูบหัวทำกับชั้นเหมือนหมาสิ..."และก็ปล่อยให้เขาลูบหัวไปนะ แล้วพี่เรย์ก็ยิ้มน้อยๆออกมา >//<

[เรย์จังไอดอลสตอรี่สั้นๆ กาชา4ดาว ชุด dark rock]
ยัยพี่เรย์กับภาวะนอนไม่หลับจนต้องขนโลงจากห้องชมรมมาไว้ในห้องที่หอ แต่สุดท้ายเอย์จิก็ไม่ยอมให้เก็บไว้เลยต้องส่งคืนกลับห้องชมรมไป//ตัดภาพไปที่ห้องชมรม ...โคงะยืนอ่านจม.พี่เรย์ที่แนบมาแล้วก็โวยวาย คืนมาทำไม ห้องอุตส่าห์โล่งขึ้นแล้วแท้ๆนะไอ้บ้านี่ 
//เซอร์ไพร์สมากที่น้องโผล่ออกมาปิดท้าย แถมยัยพี่เรย์ก็ใช้วิธีสื่อสารแบบโบราณเขีียนจดหมายน้อยส่งไปให้โคงะอีกแนะะ

[Band BB]
-โคงะที่ตะโกนใส่หน้าพี่เรย์ว่า"ทำแบบนี้มันไม่ใช่UNDEADที่ชั้นรักเลยสักนิด" น้องเจ็บปวดดTT
-เป็นครั้งแรกที่เห็นพี่เรย์(วิ่ง)ตามมาง้อ()โคงะ555
-ถึงพี่เรย์จะไม่ใช่คนก่อตั้งBBแต่ทำให้รู้ว่าเจ้าตัวไม่เคยคิดอยากสมัครเซอร์เคิลมาก่อนแต่ก็ยอมสมัครจนได้เลยนะ(เพื่อโคงะ55)
-สรรพนามไอ้แวมไพร์ถูกเอากลับมาใช้เพราะโคงะโมโหพี่เรย์สุดๆตอนนั้น พี่เรย์ได้ยินละก็บอกคิดถึงช่วงเวลานั้นจังนะ(55)
-เป็นอีกครั้งที่ภาพCGเป็นภาพโคงะยิ้มวิบวับ แต่ก็เป็นภาพที่อยู่ในสายตายัยพี่เรย์อีกแล้ว (เมื่อไหร่จะมีภาพCGที่โคงะยิ้มให้พี่เรย์ตรงๆอีกสักครั้งน้า...)


[Bridelight] ****
อีเวนท์ธีมแต่งงานของพี่คาโอยุ้วคนสวย เพลงเพราะสุด เนื้อเรื่องก็ซึ้งTT สตอรี่ซึ้งอบอุ่นมากก นานๆจะเห็นพวกอันเดดผ่อนคลายกันทั้งเรื่อง ไปเที่ยว คาราโอเกะ กินข้าว เดินเล่นริมชายทะเลกันน่ารักกที่สุด และตบท้ายภาพอันเดดเล่นน้ำทะเลกลางคืนกันทั้งแก็งค์มันคือthe best of 2022 แง
-ในคาเฟ่ โคงะที่นึกว่าจะเดท()กับอโดนิสแค่2คนแล้วตกใจเสียงดังมากเมื่อพี่เรย์โผล่มา55จับชู้เรอะะ
-พี่เรย์ขอนั่งข้างๆโคงะด้วยงี้ เอ้า เขยิบไปหน่อยสิโคงะ
โคงะตั้งท่าจะโวยวายว่าทำไมต้องมานั่งข้างๆชั้นด้วยฟะ แต่ก็บ่นหงุงหงิงเสียงเบาว่า..เอาเหอะ ปล่อยให้เขานั่งอยู่ดี55
-ยัยพี่เรย์ต๊องสุด แรกๆวางมาดว่าเป็นผู้ใหญ่ดิบดี แต่สุดท้ายเอาโทรโข่งมาให้พี่คาโอรุใช้ตะโกนแก้เครียด555
-พี่เรย์ที่อยากเปลี่ยนเรื่องเลยแกล้งเรียกร้องความสนใจว่าจะลงน้ำทะเล โคงะก็นึกว่าจะทำจริงเลยเดินลงน้ำตามไปห้าม บอกอันตรายนะ แต่กลายเป็นว่าโดนยัยพี่เรย์สาดน้ำใส่XD แล้วก็เป็นจุดเริ่มต้นสงคราม()เล่นสาดน้ำของUNDEADในค่ำวันนั้น //น่ารักที่สุดดด

[Shards of time : WHITE]
-โคงะทำภาพเดดแมนส์หล่น แต่พี่เรย์กำลังเดินมาเลยรีบหลบ น้องบ่นกลัวยัยพี่จะล้อน้องไม่เลิก55
-ยัยพี่เรย์ที่รู้แต่แรกว่าโคงะมีปัญหาหนักอกหนักใจอยู่ ก็ทำได้แค่เฝ้าดูห่างๆ พอเห็นอโดนิสส่งรูปโคงะยิ้มร่าตอนที่ไปเที่ยวสวนสนุกกันให้ดู ยัยพี่เรย์ดูมือถือไปก็ยิ้มไปบอกสบายใจละที่ปัญหาคลี่คลาย
//ส่วนเคย์โตะยืนงง ซาคุมะนายอมยิ้มอะไรกับมือถือน่ะ แปลกจริง


[Animals]
ไม่มีเรย์โคแต่ก็ทำให้เรารู้ว่าหอพักที่นี่ผนังบางมากเลย55 กับโคงะที่สงสัยว่าโทโมยะกำลังเลี้ยง"โฮคุโตะเซมไป"เป็นสัตว์เลี้ยงบ้าบอน่า คนนะเฟ้ยจะให้เล่นเป็นสัตว์เลี้ยงมันพิลึกไปนะ //ใครนะที่เคยพูดว่าตัวเองรู้สึกเหมือนเป็นสัตว์เลี้ยงที่ถูกถอดปลอกคอเมื่อตอนต้นภาคเรียนน่ะ555


[Mirage] **เนื้อเรื่องมันลึกซึ้งมากแต่พยายามจะตีความคิดโคงะออกมานะคะ55
+การ์ดโคงะแค่3ดาวแต่อิมแพ็คดีไซน์ที่สวยมากก คลั่งกันทั้งทล.55

-ฮินาตะถามว่าโคงะผ่านช่วงเวลาดาร์คๆในชีวิตมาได้ไง โคงะก็บอกว่า"เพราะได้เจอกับเพลงร็อคหรือก็คือรุ่นพี่ซาคุมะน่ะ..."//ร้อง
-โคงะเล่าว่ามักโดนยัยพี่เรย์เรียกตัวไปแก้ปัญหาเวลาที่ต่อสายไฟกับเครื่องเล่นไม่ได้ //ยัยพี่..
-เข้าโหมดดราม่านิดหน่อย
โคงะที่ได้คุยกับพวกรุ่นน้องและปัญหาที่เจอกับยูตะช่วงนั้น แล้วก็เปิดใจคุยเรื่องตัวตนของตัวเองไปด้วยเลย โคงะไม่ได้อยากจะถูกมองว่าก็อปสไตล์รุ่นพี่ซาคุมะนะ ไม่ได้เลียนแบบสำเนียงพูดของพี่เขาเพราะว่าอยากเป็นเหมือนเขา แต่เป็นการเคารพรุ่นพี่ต่างหาก สำหรับโคงะแล้วรุ่นพี่ซาคุมะน่ะเจิดจ้ามาก(เป็นดวงอาทิตย์--อ้างอิงจากnightless) เพราะงั้นถ้าไปก็อปเขาแล้วก็เป็นได้แค่ของปลอมๆเกรดต่ำ ไม่สามารถเทียบเคียงกับคนสุดยอดแบบนั้นได้หรอก โคงะกลัวที่สุดคือการที่คนจำเขาไม่ได้แล้วจะถูกลืมเลือนไป....โคงะเลยยังพยายามที่จะไขว่คว้าตัวตนของโอกามิ โคงะ ออกมาให้ได้อยู่ล่ะ

//ซาบซึ้งTwT; และเราก็เห็นมาตลอดว่าโคงะเองตลอดมาตั้งแต่วันแรกที่เจอพี่เรย์ก็พยายามให้พี่เรย์จดจำเขาในฐานะ"โอกามิ โคงะ"ให้ได้ ไม่ใช่แค่ the face in the crowds เฉยๆจริงๆล่ะ แม้แต่การถูกเรียกว่า"วังโกะ"ก็แปลได้ถึงการถูกลบตัวตนไปแบบนึงแต่โคงะในตอนนั้นยอมรับว่าตัวเองยังไม่ได้เก่งพอจะให้พี่เรย์จดจำด้วยล่ะนะ จนหลังวันเรียนจบก็เลยเป็นก้าวสำคัญที่พี่เรย์เรียก"โคงะ"สักที มันคือการยอมรับตัวตนของโคงะอะ
//แถมพอยท์ของสตอรี่ mirage รอบนี้ถ้าให้มองก็คือความพยายามจะมีตัวตนให้ผู้อื่นจดจำได้จริงๆของเหล่าไอดอลเด็กน้อยที่กำลังเติบโตะล่ะนะ พอคิดได้แบบนี้ก็เข้าใจเนื้อเรื่องmirageมากขึ้นเลย


[เรย์ฟีเจอร์2]
LUNCH DATE เปิดเรื่องมาพี่เรย์กินมื้อเที่ยงกับโคงะด้วยกันสองคนTT ซีนน้อยนิดแต่ความมโนต่อได้มหาศาลมาก55
-โคงะที่ปล่อยให้พี่เรย์เลือกเมนูอยู่ได้เงียบๆตั้งนานเป็นสิบนาที แต่ตอนไปกินข้าวกับยูตะ(ตอนชัฟเฟิล)นี่เร่งเลยว่ายูตะจะสั่งอะไร.. ลำเอียงอ้ะ555555
-อนุมานได้ว่าพี่เรย์เรียกโคงะออกมาหาแหงเพราะตอนที่อันสึเดินมาทัก พี่เรย์เป็นคนชวนอันสึว่ามาร่วมโต๊ะด้วยกันไหม ปกติคนที่จะชวนบุคคลที่ 3 ให้มานั่งด้วยได้ก็ต้องเป็นหัวตี้ล่ะนะไม่งั้นก็น่าเกลียดเกิ้น555 แถมพี่เรย์ก็เคยมีประวัติว่าเรียกโคงะมากินข้าวด้วยกันเพราะนางเหงาาา
-ตอนดูรูปที่ใช้ไม่ได้ของโบรชัวร์พี่เรย์ โคงะช่วยออกความเห็น(อย่างกับคนรู้ใจ)จนพี่เรย์คล้อยตาม แสดงว่าให้ความไว้ใจโคงะในระดับสูงมากๆทั้งที่ตอนแรกพี่เรย์บอกว่าไม่เห็นความผิดปกติของภาพพวกนี้เลย //แถมยังหันไปถามอันสึว่าคิดเหมือนโคงะไหมงี้ แสดงว่าให้น้ำหนักคห.โคงะมากเลยนะ
-โคงะดูภาพพี่เรย์แต่ละอันแล้วบอกได้หมดว่าเกิดขึ้นที่ไหนยังไงบ้าง...น้องคะะไม่ได้ไปทำงานกับเขา รู้ได้ไงTT
-พี่เรย์ชี้ให้โคงะดูภาพนึงแล้วบอก"เนี่ยๆภาพนี้ข้าออกจะน่ารักอยู่น้า" แต่โคงะก็ตอบกลับว่ามันใช้ไม่ได้เพราะไม่บาลานส์อะดิ //แต่น้องไม่ปฏิเสธว่ายัยพี่มันน่ารัก5555

[ปย.หน้ารูมฤดูใบไม้ร่วง]//ว่าด้วยเสียงเปียโนริทสึ

โคงะบอกเสียงเปียโนนี่ริจจี้สินะ ริจจี้ฝีมือดีขึ้นมากเลย เจอกันsessionหน้าคงสนุกล่ะ
ส่วนพี่เรย์บอก เสียงเปียโนไพเราะเยี่ยงนี้ สมเป็นริทสึน้องชายข้าจริงๆ...

เอาละดิ แล้วทั้งสองคนถึงมาได้ยินเสียงเปียโนริทสึเหมือนกันล่ะค้า55 ที่เดียวที่จะได้ยินเสียงช่วงเวลานั้นได้ก็น่าจะห้องดนตรีที่รร.หลังเลิกเรียนนะ เพราะย้ายเข้าหอแล้วน่าจะไม่ยอมกลับบ้านกันอีก แต่พี่เรย์เป็นคนนอกรร.แล้ว เลยกลับเข้ารร.ยากหน่อยนอกจากไปทางใต้ดินอีก55 //แต่นางก็เคยพยายามลักลอบเข้ามาแล้ว จะเข้ามาอีกก็ไม่แปลกนา555

[ปย.หน้ารูมฤดูใบไม้ร่วง]//ว่าด้วยพระจันทร์55

พี่เรย์:"คืนนี้พระจันทร์ช่างงดงามนัก
ทำเอารู้สึกราวกับว่าได้ยินเสียงหอนของวังโกะลอยมาเลยน้อ คึคึคึ♪"
//เสียงหอนของโคงะ แล้วทำไมคืนจันทร์เพ็ญถึงต้องมาคิดถึงโคงะส่งเสียงอะไรๆด้วยล่ะเนี่ย กอดอกน่าครุ่นคิด5555

โคงะ:"เห็นพระจันทร์สวยขนาดนี้แล้วทำเอารู้สึกเลือดในตัวเดือดพล่าน..เดี๋ยวแล้วทำไมชั้นต้องพูดเหมือนกับไอ้แวมไพร์นั่นด้วยฟะ"
//รายนี้ก็ติดเชื้อคนข้างๆไปแล้ว555

[ปย.หน้ารูมฤดูหนาว] ****** เป็นโมเมนท์ที่ชวนให้คิดตื้นไม่ได้เลยบอกตรงๆ55

โคงะ "รุ่นพี่ซาคุมะบอกว่าหนาวจนนอนไม่หลับเลยชวนชั้นออกไปsessionด้วยกัน
คอยดูนะ จะเอาให้ลืมหนาวเลย" *พูดไปพร้อมกับทำหน้าดีใจหลั่นล้ามากด้วย*

พี่เรย์ "เลออนคุงที่โคงะพามาด้วยช่างตัวอุ่นมากเสียจนอยากจะขอใช้เป็นกระเป๋าน้ำร้อนจะได้ไหมน้า" *นานๆจะได้เห็นพี่เรย์พูดถึงเลออนคุงด้วยล่ะ

//เสริมอีก ถ้าจิ้นให้2ปย.นี้ต่อเป็นเรื่องเดียวกันก็ยิ่งโมเอ้น้า>///<

[SHUFFLE BLEND+]
ในมินิทอล์คโคงะพาร์ทแรก
โคงะที่กำลังปรับจูนเสียงกีตาร์อยู่แล้วก็บอกว่า"ของใหม่นี่มันดีจริงๆเลยน้า"
....ของใหม่อะไรน่ะ กีตาร์ตัวใหม่เหรอ
จนอันสึโผล่มาทัก โคงะเลยบอกว่านี่รู้ว่าแตกต่างกว่าปกติใช่ไหม นี่น่ะเป็นสายกีตาร์ที่รุ่นพี่ซาคุมะซื้อมาให้จากต่างประเทศล่ะ แล้วน้องก็ยิ้มร่าอารมณ์ดีเล่นกีตาร์ต่อไป

>///< เป็นครั้งแรกที่ได้ยินว่าพี่เรย์ซื้อของฝากจริงๆจังๆมาให้โคงะล่ะ แถมเป็นของที่รู้ว่าโคงะจะใช้งานได้และชอบมากๆด้วยอะ แสดงถึงความใส่ใจ และก็น่าสนใจตรงที่ในวันเกิดหรือโอกาสอื่นๆ คนอื่นจะซื้อของให้โคงะโดยเป็นของที่เอาไปให้เลออนใช้งานอะนะ

แต่พี่เรย์ซื้อของ"เพื่อโคงะ"โดยตรงเลย ฮื้ออออ มันเป็นเส้นใยบางๆที่มองไม่เห็นจริงๆระหว่างสองคนนี้ ....ดูเผินๆคือไม่ได้แคร์อะไรกัน แต่สิ่งที่ทั้งคู่มีให้กันมันชัดเจนมากว่าต้องการให้มีอีกฝ่ายอยู่ในชีวิตมาก(ทั้งที่เพิ่งรู้จักกันมาไม่กี่ปี) ก็นี่แหละพี่เรย์กับโคงะค่ะ ฐานะที่ไม่ได้มีอะไรพิเศษ แต่ก็พิเศษแบบที่ขาดอีกฝ่ายไปไม่ได้งี้ 555


อ้อ มีอีกนิด
จากมินิทอล์คโคงะข้างบนอีกตอน
อันสึถามว่านี่กระดาษอะไรน่ะ โคงะก็บอกว่าเป็นลิสต์รายการฝากซื้อของของพวกBand BB น่ะ
แล้วอันสึึก็ทัก มีน้ำมะเขือเทศด้วย โคงะก็แบบไหนๆ ไอที่เขียนว่าขอแบบสดๆ ไม่สดไม่เอา อะนะ เฮ่อ นั่นอะของรุ่นพี่ซาคุมะแหละ แล้วก็บ่นว่าถ้าจะสั่งกันขนาดนี้ทำไมไม่ไปซื้อเองฟะ

สรุปพี่เรย์จนแล้วจนรอด เรียนจบมาแล้วก็ยังจ้ำจี้จ้ำไชให้โคงะซื้อน้ำของโปรดให้ตัวเองตลอด แล้วไอ้เรื่องที่ระบุข้อพิเศษไปได้อะเพราะรู้ว่าโคงะเท่านั้นไงที่จะทำตามความเอาแต่ใจของเขาได้และรู้ใจว่าเขาชอบอะไรแบบไหนงี้(อ้างอิงจากไอดอลสตอรี่เรย์จังในภาคแรก)