十二月十八日、夜――。

『親が夜勤だから、来るか？』
　届いたショートメールをみて、慌てて上着を羽織る。どうせ何事かと止めるような親はいない。ペケJのエサと水だけ取り替えて、鍵をしめるのもそこそこに場地さんの家がある五階へ一気に駆けあがった。
　おそるおそるチャイムを鳴らせば、しばらくの間を置いて、傾いだ音を立てながらドアが開く。出迎えてくれた場地さんは、僅かに驚いたように目をぱちぱちとさせて、フッと破顔した。
「すげぇはえーな、おい」
「は、はいっ」
「三分たってねぇゾ、オマエ本当にオレのこと好きだな」
　そんなことはない、と言うことはできなかった。全開の笑顔で迎えられて、顔が熱くなった自覚はあるし、ぐしゃぐしゃと頭を乱暴に撫ぜる手もただ嬉しくてそれ以上何も言えなくなる。

{🐺❄️} จุดเริ่มต้นของหนุ่มเนิร์ดและสาวแยงกี้บาจิ เคสึเกะ (17) — เนิร์ด
มัทสึโนะ จิฟุยุ (16) — แยงกี้
--

.
.
จุดเริ่มต้นที่ทำให้สองคนนี้รู้จักกันน่ะเหรอ มันก็มาจากความเข้าใจผิดเล็ก ๆ น้อย ๆ น่ะนะ...


มัทสึโนะ จิฟุยุ เป็นนักเรียนใหม่ของแผนกมัธยมปลายก็จริงแต่ก็มีเสียงลือเสียงเล่าอ้างว่าเธอน่ะเป็นนักเลง(แยงกี้)สาวตัวแม่
สาวแกล ไม่ ไม่ใช่ นักเลงน่ะถูกแล้ว ถึงแม้เจ้าตัวจะไม่ค่อยชอบให้เรียกแบบนั้นก็ตามเถอะ จิฟุยุไม่ใช่พวกชอบหาเรื่องต่อยตีใครก่อนถ้าไม่จำเป็น แต่ด้วยความเป็นสาวราศีธนู การไม่ได้เป็นอันดับหนึ่งหรืออยู่เหนือใคร ก็ดูจะไม่ใช่ทางของเธอเท่าไหร่ แต่เดี๋ยวนี้ก็พยายามที่จะใจเย็นลงมากแล้วแหละ ใช่ นี่ล่ะคือใจเย็นแล้ว