Obbligate Part 3หลายวันหลังจากนั้น จุนในห้องพักที่รร.ก็มานั่งซึม ว่าสุดท้ายก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง แถมจะแย่ลงด้วยซ้ำ นร.พิเศษรุนแรงกับนร.ธรรมดามากขึ้น เพราะคิดว่าพวกนร.ธรรมดารวมตัวกันที่สุสานใต้ดินแย่งงานพวกนร.พิเศษ นร.ธรรมดาโดนมองว่าเป็นศัตรู ส่วนนร.ธรรมดาก็ดูพยายามสู้ คิดว่า ถ้าทัตซึมิกลับมา อาจจะพลิกอะไรก็ได้ ถ้าไม่วางแผนอะไรแปลกๆก็ดีน่ะสิ

เพราะทัตซึมิเลยทำให้เหล่านร.ธรรมดาได้อยู่บนเวทีถึงจะช่วงพริบตาก็เถอะ ได้เป็นไออล ความฝันได้เป็นจริ่ง ได้เปล่งประกาย ถ้ารู้จักความสุขของชีวิต แต่สถานการณ์ก็เปลี่ยนไป สิ่งที่ได้มาก็ถูกนร.พิเศษแย่งไปหมด

นร.ธรรมดาไม่ได้โกรธแค้นอะไร แต่เพราะรู้จักความสุขไปแล้ว ถ้าความสุขหายไปเลยทำให้เกิดความไม่พอใจ

ต่างฝ่ายต่างเห็นเป็นศัตรูกัน ทั้งๆที่ไม่ใช่แท้ๆ ทั้งๆที่ทัตซึมิหวังความรักแท้ๆ ตอนนี้รร.นี้ก็เหมือนเป็นเชื้อเพลิงพร้อมระเบิด ถ้ามีอะไรมจุดชนวนได้เกิดเป็นเรื่องใหญ่แน่ๆ

จุน : ถึงจะเป๊นอย่างงั้นก็อาจจะดีกว่า ไอ้โรงเรียนห่วยๆแบบนี้ พังๆไปซะก็ดีกว่า..

แล้ว”ฮิเมรุ”ก็มาทัก แล้วดันบ่นๆว่าทำไมมาเจอคนที่รู้จักฮิเมรุ

ฮิเมรุ : แต่ “ฉัน”เป็นคนดึงหมอนั่นขึ้นไปจุดสูงสุด ถ้าไม่มีชื่อเสียงให้คนส่วนใหญ่รู้จักก็แย่แล้ว

ฮิเมรุก็มาถามจุนว่าเห็นฮิเมรุไหม วันนี้ฮิเมรุได้บอกไหมว่าจะทำอะไร จุนก็ตอบอย่างงงๆ รู้สึกช่วงนี่ฮิเมรุจะซ้อมเวทีเพื่อจะขึ้นแสดงกับทัตซึมิ

ฮิเมรุก็บ่นๆ ปกติฮิเมรุทำตามที่ตัวเองพูดตลอดมาช่วงนี้ดูเหมือนจะทำอะไรลับหลัง ต้องไปถามเจ้าตัวโดยตรง

จุนก็ยิ่งงง อะไรอ่ะ สมองทึบเหมือนเดิม ช่วงนี้ได้ข่าวว่าทำพลาดบ่อย ทั้งจำคนที่ทำงานผิด ร้องผิดเต้นผิดบนเวที ไม่ได้เป็นไอดอลเพอร์เฟคแบบที่ตัวเองคิดหรอก

ฮิเมรุก็ขอบคุณจุนสำหรับข้อมูล แล้วก็ไป

ตัดไปที่ฮอลประชุมที่3 นร.เรเมย์มารวมตัวกันเพราะทัตซึมิบอกว่ามีเรื่องสำคัญจะประกาศ

ตอนแรกไม่คิดว่านร.พิเศษจะมาด้วย แต่ด้วยความร่วมมือของคานาเมะ(ที่ยัดเงิน) นร.พิเศษเลยมาตามคำพูดของทัตซึมิ ตัวคานาเมะไม่สามารถเป็นคนศักสิทธิ์อย่างทัตซึมิได้ ต่ำแหน่งท๊อปไอดอลของคานาเมะก็เหมือนได้มาด้วยเงิน ผู้ใหญ่ของเรเมย์เป็นคนยัดเงินให้

ถึงทัตซึมิจะบอกว่ารู้สึกนับถือคานาเมะที่มายืนจุดนี้ได้ แต่คานาเมะบอกว่าทัตซึมิอย่าเป็นแบบคานาเมะนะ ได้โปรดเป็นคนที่สวยสะอาดต่อไป เพื่อปกป้องสิ่งนั้นคานาเมะจะยอมทำทุกอย่าง

แล้วทัตซึมิก็หันไปพูดกับนร.ทุกคน

ทัตซึมิ : นักเรียนเรเมย์ทุกคน ตอนนี้ทุกคนมีความสุขไหม ถ้าไม่ล่ะก็ช่วยฟังที่จะพูดต่อไปนี้ที เพื่อความสุขของทุกคน ฉันได้ตัดสินใจแล้ว ว่า ฉันกับฮิเมรุที่ยืนอยู่ตรงนี้ จะตั้งร่วมมือกันตั้งยูนิท

หลังจากตั้งยูนิทเสร็จ ก็ทำงานในฐานนะยูนิทนั้น แล้วก็จะมาแจกจ่ายเงินให้กับทุกคนอย่างเท่าเทียม รวมถึงนร.พิเศษทุกคนก็ต้องทำตามด้วย สมมุติว่าถ้าอยู่ดีๆตัวเองทำงานไม่ได้ ก็จะมีเมมเบอร์คอยช่วยเหลือ ตอนนี้ยุคสมัยมันอยู่ยาก มีแต่วิธีนี้เท่านั้นที่จะมีชีวิตรอดไปได้

ทั้งคานาเมะ ทั้งทัตซึมิ อยากจะเปลี่ยนสถานการณ์ปัจจุบันที่เหมือนนรกนี้ เลยจะตั้งยูนิทและรับสมัครเมมเบอร์ ใครก็เข้าได้ไม่มีข้อยกเว้น เข้ายูนิทแล้ว ทุกคนก็ทำงาน ทุกคนก็ได้เงินอย่างเท่าเทียม

คานาเมะเล่าต่อว่า คานาเมะเอางานมาจากทัตซึมิ แล้วเอางานไปแจกจ่ายให้นร.พิเศษ ถ้าทัตซึมิกลับมาจากโรงพยาบาลแล้ว ก็เต็มใจที่จะคืนงานทั้งหมด โดยมีเงื่อนไขว่าต้องตั้งยูนิท งานที่ทัตซึมิทำคนเดียวต้องทำ2คน แล้วก็แจกจ่ายงานให้กับคนในเมมเบอร์ แค่นี้ทัตซึมิก็ไม่ต้องทำงานหนักจนเข้าโรงบาล

ทัตซึมิบอกว่าตัวเองรับไม่ไหว เลยต้องเพิ่มตัวเองขึ้นมาอีกคน ก็คือฮิเมรุ คานาเมะก็ดีใจเพราะความฝัน “อยากจะเป็นแบบทัตซึมิ” ได้เป็นจริงแล้ว ฮิเมรุทำทุกอย่าง แม้แต่ถูกสงสัยจากเหล่าพวกสุสานใต้ดิน หรือหลอกพวกนร.พิเศษเพื่อเป้าหมายตัวเอง

คานาเมะ : ถึงอย่างงั้นก็อยากจะได้ คาเซะฮายะ ทัตซึมิ คาเซะฮายะ ทัตซึมิ คาเซะฮายะ ทัตซึมิ ผมอยากจะเป็นแบบคุณ ไม่สิ จะเป็นคุณ

คานาเมะก็ขอให้ “พี่ชาย” กับแม่เข้าใจสิ่งทีคานาเมะต้องการ

โดยเหตุการณ์ทั้งหมดในฮอลมี “พี่ชาย” ยืนดูอยู่ พี่ชายไม่พอใจ คานาเมะคิดจะทำอะไรกันแน่ คนที่ดึงคานาเมะขึ้นมาได้คือพี่ชาย ต้องทำตามคำสั่งของพี่ชาย นั้นคือสัญญาไม่ใช่หรอ ทำไมถึงไปยืนอยู่ข้างหมอนั่นล่ะ

แล้วอิบาระก็มาทัก(แบบกวนตีน) ว่าคุณเป็นใคร หน้าตาเหมือนฮิเมรุ แต่ฮิเมรุยืนอยู่บนเวที แล้วก็ยื่นนามบัตรแนะนำตัว อิบาระบอกว่าไม่นึกว่าคุณคือคนที่คอนซัพพอร์ทฮิเมรุ นึกว่าเป็นปีศาจที่มีชีวิตอยู่ในเรเมย์คนนั้น คนที่เรียกชื่อไม่ได้คนนั้น

คนที่เป็นสิ่งที่แตะต้องไม่ได้ในวงการคนนั้น

อิบาระ : คนๆที่อาศัยในเรเมย์ตามใจชอบ ก่อไฟย่างเนื้อกิน ใช้ชีวิตตามใจตัวเองในโรงเรียน

นอกจากนั้น อิบาระยังบอกว่าคนๆนั้น เป็นคนที่แบกวงการไอดอลขึ้นมาเพียงคนเดียว และตอนนี้ก็มีลูก

พี่ชาย จริงๆแล้วตัวเองไม่คิดจะมายุ่งไรแบบนี้ ต้องการอาศัยอยู่ต่างประเทศ ทิ้งชื่อ ทิ้งหน้าตา เรียนรู้การปลอมตัวจาก “บาทหลวง” ใช้ชีวิตในฐานะคนอื่น ถ้าจะบอกว่ามีสายเลือดของซุปเปอร์ไอดอลอยู่ กึไปบอกคนบนเวที ตัวพี่ชายทิ้งทุกอย่างไปแล้ว ชื่อ หัวใจ ความสัมพันธ์กับคนอื่น

แต่อยู่ดีๆ ก็มีการติดต่อจากพ่อ “บาทหลวง”น่าจะเป็นคนบอกที่ติดต่อ ว่าให้ช่วยน้องหน่อย จนถึงได้รับจดหมายไม่เคยรู้ด้วยซ้ำว่าเคยมีน้อง และเป็นไอดอลอยู่

น้องเป็นไอดอลโดยที่ไม่รู้อะไร แต่การไม่รู้ไม่ใช่บาป.คานาเมะไม่ผิด ไม่รู้เลยไปแตะต้องสิ่งต้องห้าม แล้วตกต่ำสู่ก้นเหว เลยคิดจะใช้วิชาเอาตัวรอดของพี่ชายช่วยน้อง ตัวพี่ชายก็เคยทำงานแบบรับจ้างสารพัดอยู่แล้ว ไม่ไช่เพราะพ่อขอ แต่เห็นน้องน่าสงสารเลยช่วย เรียนรู้ประเทศญี่ปุ่น วัฒนธรรม เพื่อมาช่วย

อิบาระมาที่นี่เพื่อดูว่าพวกสุสานใต้ดินจะทำอะไร เดาๆว่าฮิเมรุ(คานาเมะ)กับทัตซึมิจับมือกันหยุดสงคราม เรเมย์กลับสู่ความสงบ แต่ความจริงไม่ง่ายแบบนั้น แผนตอนแรกของอิบาระ จะปั้นฮิเมรุให้เป็นท๊อปไอดอล แต่ทัตซึมิแข็งแกร่งเกินไป

คานาเมะบนเวทีเห็นพี่ชายอยู่ในฮอลก็ตกใจ ทัตซึมิก็อิจฉาที่มีครอบครัวมาเชียร์หรอ ตัวทัตซึมิไม่มีครอบครัวแบบนั้นเลย ไม่สนับสนุนที่เป็นไอดอล คอยหลบซ่อนอยู่ในที่มืดไม่เจอแสงแดดเป็นปกติ สำหรับบ้านแบบนั้น ทัตซึมิเหมือนเด็กนอกคอก เป็นเด็กที่เข้าใจไม่ได้ น่าขยะแขยง น่ากลัว เพราะฉะนั้นคานาเมะที่เชื่อทัตซึมิ ทัตซึมิดีใจมาก

คายาเมะก็ถามว่าขนาดนี้ถ้าคานาเมะทรยศขึ้นมาจะทำยังไง ทัตซึมิบอกไม่หรอก คุณไม่ทำแบบนั้นเพราะ คานาเมะที่เป็นนร.พิเศษได้เปรียบอยู่แล้ว มาร่วมมือเอานร.ธรรมดากับทัตซึมิด้วย ผลการกระทำนี้น่าจะมีผลกับงานในอนาคตของฮิเมรุแท้ๆ คนฉลาดๆเค้าไม่ทำไรอันตรายแบบนี้หรอก

คานาเมะ : …จะบอกว่าผมโง่งั้นหรอ
ทัตซึมิ:ฉันชอบคนโง่ที่เป็นคุณนะ เพราะฉันก็โง่เหมือนกับคุณ มองแต่ฝันที่ไม่มีวันเป็นจริง

ทั้งๆที่ใครๆก็เตือรแล้วแท้ๆ แต่ก็ยังตามหาอุดมคติที่ห่างไกลความเป็นจริง เหมือนเด็กที่อยากเป็นฮีโร่ เพราะไม่ได้รับการเลี้ยงดูที่ดีตอนเด็กเลยทำตัวเป็นเด็กๆแบบนี้ ทำตัวเป็นเด็กโง่ที่ควรจะได้รับการดุสอนจากผู้ใหญ่

ที่เลือกคานาเมะขึ้นมา ไม่เท่ากับเป็นการไม่เท่าเทียมหรอ ทัตซึมิตอบว่า มีเพียงแค่คานาเมะเท่านั้นที่อยากเป็นแบบทัตซึมิ ทัตซึมิแค่อยากได้เพื่อนแบบนั้นเท่านั้นเอง แต่ไม่รู้วิธีสร้างเพื่อน พอมีคานาเมะยื่นมือมาเลยดีใจมากๆเท่านั้นเอง เด็กแปลกๆที่ไม่รู้จักการใช้ชีวิตธรรมดา ในที่สุดก็มีเพื่อนเล่นด้วยแล้ว แค่นั้นเองแหละ

แล้วทัตซึมิก็เริ่มอาการแย่ออก เลยว่าถ้าจบแล้วจะกลับโรงพยาบาล ฝากทื่เหลือให้กับคานาเมะ

แต่คานาเมะไม่มั่นใจว่าจะทำแทนที่ทัตซึมิได้ไหม คานาเมะเป็นแค่คนธรรมดาไม่เหมาะกับเป็นไอดอลด้วยซ้ำ ลืมเนื้อร้อง ลืมท่าเต้น ลืมชื่อลืมหน้าคนทำงาน กลัวเสียงเชียร์จากแฟนๆ ทัตซึมิก็บอกว่าไม่ว่าใครแรกๆก็เป็นงี้แหละ คานาเมะยังประสบการณ์น้อย ไม่ว่าใครก็ไม่สามารถเพอร์เฟคได้ตั้งแต่แรก

ทัตซึมิ : เพราะฉะนั้น เลยต้องช่วยเหลือกัน คอยแบกรับกัน แล้วเติบโตขึ้นไป เดิมทีโรงเรืยนคือสถานที่แบบนั้น ที่โรงเรียนเรเมย์นี้ก็คงเป็นแบบนั้นได้ มาเริ่มกันเถอะ ด้วยเราสองคน ทำให้ทุกคนมีชีวิตอย่างมีความสุขกันเถอะ

จากนั้นเหล่านร.ธรรมดาพวกสุสานใต้ดินก็กรูเข้ามาในฮอล คานาเมะก็บอกว่านั้นพี่ชายกำลังตะโกนอะไรซักอย่างอยู่

ทัตซึมิก็มอง อ่อ นั้นพี่ชายของคานาเมะหรอ คนๆนั้นคือ長老(คนดูแลสุสานใค้ดิน) จะว่าไปก็หน้าเหมือนคานาเมะอยู่นะ

คานาเมะพยายามฟังที่พี่ชายพูด “หนี•ไป” 

ตัดไปที่ปัจจุบัน ที่ไลฟ์สเตท

ฮิเมรุคิดในใจว่า สุดท้าย การเตือนของ “ฉัน” ก็ช้าไป พวกเรามองความโกรธแค้นของนักเรียนธรรมดาอ่อนเกินไป ตอนนั้นฉันอยู่แต่ต่างประเทศเลยไม่ได้รับบรรยากาศจริงๆของที่นั้น

ฮิเมรุ : ถ้าอยากจะปกป้องน้องชาย อยากปกป้องคานาเมะจริงๆ ควรจะอยู่ข้างๆต่างหาก เพราะเป็นครอบครัว ต้องทิ้งทุกอย่างแล้วจัดการให้เรียบร้อย ก่อนทุกอย่างจะสายไป ตลอดจนตอนนี้ ยังเสียใจอยู่ ฉันเชื่อทุกอย่างที่น้องรายงาน คิดว่า เป็นน้องชายของตัวเองก็คงเก่ง แต่ว่าคานาเมะเป็นเด็กไม่ได้เรื่อง ทำพลาดโดนโกรธ

“งานคราวนี้สำเร็จ” “ผมเก่งแล้วก็เพอเฟค” “ไม่มีปัญาหาอะไร” ที่พูดออกมาทั้งหมด เป็นคำโกหก อยากให้มองว่าตัวเองเป็นเด็กเก่ง ไม่อยากถูกผู้ปกครองทิ้ง เลยพูดคำโกหก

หลังจากที่ทัตซึมินึกย้อนไปยังอดีต ไอ้อดีตแบบนี้ออกฉายไม่ได้หรอก ถึงจะมีแต่เรื่องเลวร้าย แต่ก็มีเรื่องมีความสุขอยู่ถึงจะนิดเดียวก็เถอะ นั้นคือชีวิตวัยรุ่นของทัตซึมิ

ในฮอลวันนั้นอยู่ดีๆก็มีคลิป “จำอาเกะโฮชิคนนั้นได้หรือไหม” ขึ้นมา ที่ฮอลวันนั้นคงเป็นสถานที่ทดลองสำหรับSSเมื่อปีที่แล้ว ตัวอาเกโฮชิก็ถูกทำให้เป็นสิ่งที่แตะต้องไม่ได้ในวงการไปแล้วด้วย

ในฮอลที่มีคลิปนั้นฉายอยู่ พวกนร.ธรรมดาก็ขึ้นเวทีมาด้วยรังสีอาฆาต ฮิเมรุโดนรุมทำร้ายจากนักเรียนธรรมดาเหล่านั้น นักเรียนพิเศษก็ไม่คิดจะเข้าไปช่วย มีทัตซึมิที่เข้าไปห้าม แต่พลัดตกเวที โดนเหล่านักเรียนพิเศษที่เห็นทัตซึมิเกะกะลูกตารุมทำร้ายแทน จนทั้งคู่เข้าโรงพยาบาล ที่ออกมาเป็นไอดอลต่อได้นี่อย่างกับปฏิหาริย์

ตัวคานาเมะโดนหนักกว่าทัตซึมิแท้ๆ แต่จริงๆแล้วคานาเมะ ยังอยู่โรงพยาบาลอยู่ แทบจะเป็นเจ้าชายนิทรา นายๆทีจะตื่นขึ้นมาก็มีแต่กรีดร้อง

คานาเมะถูกทำลายไปแล้ว ด้วยความมุ่งร้ายกับความรุนแรง ทั้งๆที่เจ้าตัวไม่ได้ผิดอะไรเลย

ทั้งคู่แค่อยากสร้างโลก สร้างยูนิทที่ทุกคนเท่าเทียมกันเท่านั้นเอง ทำอะไรไม่ดีหรอ ระหว่างที่ทัตซึมิเข้าโรงพยาบาลเอาแต่คิดเรื่องแบบนี้ ไม่ว่าใครก็เป็นพระเจ้าไม่ได้ แม้แต่อาเกะโฮชิคนนั้น หรือ “บาทหลวง” พระเจ้าน่ะตายไปแล้ว แม้แต่บาทหลวงคนนั้นก็ได้ข่าวว่าเจอเรื่องร้ายๆในSS

ฮิเมรุคิดว่าจะเรืยกว่าบาทหลวงยังไงก็ช่าง เพราะ “บาทหลวง”นั้นกลายเป็นก๊อดฟาเธอร์ ฮิเมรุที่หนีออกมาจากบ้าน ได้บาทหลวงมาช่วยดูแล ไม่มีข้อมูลอื่น แค่เรียนรู้วิชาเท่านั้น

ผิดกับน้องชาย คานาเมะแค่อยากเป็นไอดอล เพราะแม่อยากเท่านั้นเอง แต่อยากทำตามความปราถนาของแม่ อยากให้แม่รักตัวเองมากขึ้น แค่เป็นเด็กธรรมดาทั่วไปเท่านั้นเอง

แม่ของคานาเมะ รักไอดอล รักมากเกินจนป่วย หึงที่อาเกะโฮชิมีคู่หมั้น ปีนขึ้นเวทีไปตะโกนด่าว่าคนทรยศ คนนอกใจ ทั้งๆที่ตัวแม่ของคานาเมะกับอาเกะโฮชิไ่ม่ได้เป็นอะไรเลย ไม่ไช่คนรัก ไม่ใช่ครอบครัว เป็นแค่คนแปลกหน้า ทั้งๆที่ตัวเองก็มีสามีอยู่แล้วแท้ๆ หลังจากพลัดตกเวทีโชคร้ายที่กระดูกคอหักจนตาย ส่วนอาเกะโฮชิก็จบลงด้วยคดีนั้น สุดท้ายอาเกะโฮชิเลยกลายเป็นสิ่งที่แตะต้องไม่ได้ในวงการไอดอล

ตอนนี้แค่เป็นลูกชายของผู้หญิงที่ทำให้เกิดเรื่องก็ถูกเมินจากหลายงานแล้วแท้ๆ ลูกชายของผู้หญิงคนนั้นในวันนั้น ถูกรุมทำร้ายจนเละเทะ พวกหัวใหญ่ๆของเรเมย์เป็นคนตัดสินใจเห็นชอบ นั้นคือม่านจบของการปฏิวัติของทัตซึมิ

ส่วนผู้หญิงคนนั้นมีสามี มีลูก สามีหย่าไปนานแล้วเพราะผู้หญิงคลังรักอาเกะโฮชิเกินไป ถึงอย่างงั้นก็โดนแฟนๆรุมด่าจนป่วย

ก้อดฟาเธอร์ที่มาเห็นคนมีสายเลือดตัวเองพังไม่ไหวรึป่าว เลยมอบที่ดินให้ หรือไม่ก็อยากเห็นจุดจบชีวิตของสามีของผู้หญิงที่แย่งอาเกะโฮชิคนนั้นไปก็ได้ ก้อดฟาเธอร์ก็ตายไปแล้วถามใครก็ไม่ได้

ผู้ชายคนนั้นก็เหมือนซอมบี้ในรร.เรเมย์ ใจดีกับนร.ใหม่เพราะภรรยาเก่ารักไอดอลรึป่าวก็ไม่รู้ นานๆทีก็ติดต่อกับฮิเมรุ ก่อนที่พ่อจะแต่งงานกับแม่คานาเมะ เคยแต่งงานกับผู้หญิงอีกคน แต่ก่อนที่ผู้หญิงคนนั้นป่วยตายก็ได้คลอดพี่ชายคานาเมะออกมา พี่ชายคานาเมะรู้สึกแย่ที่พ่อแต่งงานใหม่ เลยหนีออกจากบ้านมา

หลังจากได้จดหมายให้ช่วยคานาเมะจากพ่อ พี่ชายเลยมาช่วย ได้ถูกเรียกว่า พี่ชายๆก็เลยดีใจ สิ่งที่พ่อแม่ให้ไม่ได้ คานาเมะได้ให้มา แต่พี่ชายได้ทำพลาดไป รับไม่ได้เลยมาเป็นตัวแทนของคานาเมะ ทั้งหมดเป็นแค่ความพึงพอใจของตัวเองเท่านั่นแหละ

เป็นไอดอลที่หมอนั่นฝันถึง เป็นภาพลวงตาที่พวกเราสร้างขึ้น จะทำให้ฮิเมรุเป็น”ไอดอลที่แท้จริง”ให้ได้

อิบาระก็พูดว่าจะแจกบทให้ทุกคนนะ อ่านซักหน่อยก็ดี ในบทเขียนว่า ฮิโยริไปเยียมทัตซึมิตอนอยู่โรงพยาบาลบ่อยๆ เลยสนิทกัน จริงๆแล้วไม่เคยแม้แต่เจอหน้าที่รร. แต่ฮิโยริได้ยินเรื่องทัตซึมิจากจุนคุง

จุนแค้นใจมากๆที่ไม่สามารถหยุดการทำร้ายทัตซึมิในวันนั้นได้ ถึงทัตซึมิจะบอกว่า ทัตซึมิทำอะไรให้จุนไม่ได้ แค่นานๆทีนั่งคุยกินชากันเท่านั้นเอง แต่สำหรับจุนนั้นคือการช่วยเพียงอย่างเดียวในนรกนั้น ทัตซึมิก็อยากให้จุนได้เดินในทางปกติ ที่เรียบง่าย

ตัวฮิโยริตอนแรกก็นึกว่าหนีนรกมาเจอนรกอีกขุม แต่เพราะเจอกับจุนทื่กำลังฝึกร้องเพลงอยู่คนเดียวท่ามกลางบรรยากาศที่ย่ำแย่ เลยตัดสินใจที่จะเข้าเรเมย์แทนชูเอทสึ อยากจะเริ่มจากพื้นบ้าง เอาแต่อยู่ที่สูงจะมองอะไรไม่เห็นเอา ฮิโยริคิดว่าจุนสำคัญมากๆ รองลงมาจาก นางิสะกับแมรี่ หรือก็คือจุนสำคัญสำหรับฮิโยริรองลงมาจากครอบครัว

จุน : นี่ต่ำกว่าหมาอีกหรอเนี่ย
ฮิโยริ : ถ้าอยากได้ความรักมากขึ้นก็พยายามขึ้นมาสิ

แต่จุนไม่ได้เป็นไอดอลเพื่อให้ฮิโยริรักซักหน่อย แต่เพื่อตัวเอง เพื่อให้ตัวเองได้เป็นไอดอลที่เก่งที่สุด แล้วพูดมันออกมาได้เต็มปาก ให้ความพยายามในอดีตของตัวเองที่น่าสงสารส่งผลออกมา

นางิสะก็เสนอว่าวันนี้อัดจริงเลยไหม ตอนแรกเป็นวันซ้อมก็จริง แต่เราไม่ได้ว่างขนาดนั้นกันนี่นา ฮิเมรุก็เห็นด้วย ไม่มีเวลาว่างมานั่งคิดถึงอดีต

ฮิเมรุ : คานาเมะ น้องชายที่น่าสงสาร ตอนนี้อย่างน้อยก็แทนนาย เมื่อนายสามารถเดินได้อีกครั้ง เพื่อให้สามารถมีชีวิตอย่างมืความสุขอีกซักนิด ฉันจะเก็บที่อยู่ของนาย สร้างสภาพแวดล้อมที่ดีไว้เอง ฉัน เป็นพี่ชายนายนี่นะ และถ้านายลืมตาและก้าวเดินอีกครั้ง คราวนี้มาทำให้ความฝันของเราเป็นจริงกัน ความฝันของนาย ตอนนี้มันคือความฝันของฉันที่ใช้ชีวิตมาคนเดียวอย่างว่างเปล่ามาตลอด

ทัตซึมิ : ที่นี่ ตรงรื้ มีแต่ความสุข ควรจะขอบคุณใช่ไหม พระเจ้า โชคชะตา ความเชื่อ ขอบคุณที่พาฉันมาจนถึงที่แห่งนี้ ถึงจะมีเรื่อง เจ็บปวด สิ้นหวัง โหดร้าย แต่ในนั้นก็มีสิ่งที่ฉันใฝ่หาอยู่ ถ้านั้นคือผลตอบรับจากความเชื่อของฉันละก็ พระเจ้า ฉันจะไม่แค้นคุณ ถึงพระเจ้าจะไม่มีจริง ถึงมันจะแค่บังเอิญ ฉันก็จะเรียกความบังเอิญนั้นว่าปฏิหาริย์ จะรับมันด้วยความยินดีและความรัก Amen
ฉันจะเรียนรู้จากคุณฮิโยริในวันนี้ เอาคุณจุนที่เค้ารักเป็นแบบอย่าง เริ่มต้นทุกอย่างจากโคลน ไม่ว่าจะล้มเท่าไหร่ก็จะลุกขึ้นมา เป็นเรื่องน่ายินดีที่ตอนนี้นอกจากพระเจ้าฉันยังมีพวกพ้อง จะคอยกันแบกรับช่วยเหลือกับพวกพ้อง เดินไปพร้อมกับความยินดี ทีละก้าว ทีละก้าว บนทางนี้

จบซะทีค่ะ ยาวมากกกกก

สรุปตามความเข้าใจเรานะคะ

⭐️โทโจคานาเมะ
เข้ารร.เรเมย์มาเพื่อเป็นไอดอล เดบิวเป็นฮิเมรุ ตกจากนักเรืยนพิเศษเพราะไปแตะต้องชื่อก้อดฟาเธอร์ ได้รับการช่วยเหลือจากพี่ชายยกลับมาเป็นนักเรียนพิเศษอีกครั้ง จะร่วมมือกับทัตซึมิเพื่อรวมยูนิททำให้ทุกคนเท่าเทียมกัน แต่ก็จบที่โดนทำร้ายจนเข้าโรงพยาบาล เป็นเจ้าชายนิทรา

⭐️แม่โทโจคานาเมะ
ผู้หญิงคลั่งรักไอดอล อาเกะโฮชิ เป็นคนปีนขึ้นเวทีแล้วพลัดตกลงมาตาย จนทำให้อาเกะโฮชิโดนหาว่าเป็นฆาตกรจนตรอมใจตาย ปัจจุบันอาเกะโฮชิถูกทำให้เป็นสิ่งที่ห้ามแตะต้องในวงการไอดอล

⭐️พี่ชายคานาเมะ
พี่ชายคนละแม่กับคานาเมะ หนีออกจากบ้านตั้งแต่เด็กๆ ได้รับการดูแลจาก “บาทหลวง”(ก้อดฟาเธอร์) แต่ไม่รู้ข้อมูลอื่นของก้อดฟาเธอร์ เรียนรู้การปลอมตัวจากบาทหลวง ปัจจุบันไม่เกี่ยวข้องกับบาทหลวงแล้ว มาช่วยคานาเมะจากจดหมายของพ่อ ปัจจุบันคือฮิเมรุคนปัจจุบัน

⭐️พ่อคานาเมะ/พ่อพี่ชายคานาเมะ/รุ่นพี่โทโจ/ผู้ดูแลสุสาน
เป็นคนมีสายเลือดก้อดฟาเธอร์ หลังจากที่ภรรยาคนแรกป่วยตาย ก็แต่งงานใหม่เจอภรรยาคลั่งรักไอดอลอีก เลยหย่ากัน อาศัยอยู่คนเดียว แต่หลังจากมีข่าวอาเกโฮชิ ทำให้ป่วย ตอนนี้เป็นผี/ซอมบี้อยู่ในรร.เรเมย์ คอยใจดีกับนักเรียรใหม่