Recent Search
    Sign in to register your favorite tags
    Sign Up, Sign In

    RoseScar01

    @RoseScar01

    ☆quiet follow Yell with Emoji 💖 👍 🎉 😍
    POIPOI 20

    RoseScar01

    ☆quiet follow

    #เร็นอาคา เวิ่นสั้นๆ เพ้อๆ
    ปล. ในนี้จะลงเวิ่น ไม่มีสตอรี่อะไรมาก แค่ฟังเพลงแล้วอารมณ์ตกค้าง หรือ แค่เห็นฝนแล้วอยากขีดๆเขียนๆ

    #RenAka
    #เร็นอาคา

    บางครั้งตัวข้าอยากถามเหลือเกินว่าใครคนนั้นที่เจ้าใฝ่ฝันใช่ข้าหรือไม่ หรือแท้จริงตัวข้าเป็นเพียงแค่ที่พักชั่วคราวที่เจ้าเอาไว้ระลึกถึงใครอื่น อดคิดไม่ได้ยามที่เจ้าร้องไห้ลงบนอกของข้า อ้อนวอนให้ข้าโอบกอดเจ้าเอาไว้ ทั้งที่...เราเพิ่งเจอกัน แต่เจ้าทำกับราวว่าข้านั้นช่างสำคัญกับเจ้า มันไม่น่าเชื่อแต่ทว่า...

    ข้าชอบที่เป็นที่พึ่งของเจ้า อาคาสะ ถึงข้าจะสงสัย ถึงข้าจะเคลือบแคลงเจ้าแต่ข้า..จะไม่ปล่อยมือของเจ้าไปเป็นอันขาด ไม่ใช่แค่ข้าสำคัญกับเจ้า

    แต่ตัวเจ้าเองก็สำคัญกับข้าไม่ต่างกัน

    ถึงเจ้าจะเป็นอสูร ถึงครั้งหนึ่งเจ้าเคยเกือบฆ่าตัวข้า แม้ตัวดวงตาของข้าหนึ่งข้างถูกช่วงชิง ข้ากลับลืมมันได้อย่างง่ายดาย นี่หรือเปล่าที่ว่าความรักทำให้คนตาบอด...

    ทั้งที่ข้าบอกตัวเองว่าจะเป็นที่พึ่งพิงให้กับเจ้า ทว่า....

    ข้าทำมันพัง ข้าขอโทษ

    ข้าขอโทษ เพราะข้ายังหนุ่มและหลงในแสงสี ไร้การยับยั้งชั่งใจจึงทำให้เจ้าเจ็บปวด เพราะตัวข้าที่พ่นแต่คำสวยหรู ดูแลผู้อื่นหากทำลายเจ้าได้ลงคอ จะโกรธข้าอย่างไรก็ได้

    หากแต่ได้โปรดอย่าทิ้งข้าไป ได้โปรด

    ยินดีให้เจ้าเกลียดชัง แต่ให้โอกาสข้าเถอะ ให้ข้าได้ไถ่โทษ แม้จะเป็นอสูรเช่นเดียวกับเจ้าไม่ได้ แต่ข้าสามารถมอบชีวิตที่เหลือให้กับเจ้าได้ ได้โปรด

    ได้โปรด

    แต่เจ้ามิได้โกรธข้า เพียงแค่มองมาราวกับเข้าใจทุกสรรพสิ่งที่ข้ากระทำผิดไป ดวงตาสีอำพันของเจ้ามันทอแสงอ่อนหากก็ปริ่มไปด้วยน้ำตา รอยยิ้มหวานแสนบิดเบี้ยวที่เจ้ามอบให้ข้า มันน่ากลัวยิ่งกว่าเจ้าเกลียดข้าเสียอีก เหมือนข้าได้สร้างรอยแผลไว้กลางใจของเจ้า

    ข้าขอโทษ ข้าขอโทษ ต่อให้ขอโทษอีกกี่แสนครั้ง...

    เจ้าก็ยินดีอภัยให้ แต่ข้ากลับเป็นผู้ที่ไม่อาจอภัยให้ตนเอง

    ข้า...

    “เคียวจูโร่” เสียงของเจ้าเรียกชื่อข้าช่างหวานและสั่นเครือ มือของเจ้าที่โอบกอดแผ่นหลังของข้าช่างเย็นชืด แต่ข้าชอบที่ได้ใกล้ชิดกับเจ้า จนข้ารู้สึกว่าข้าสามารถตายได้เลย หากคนเราสามารถตายได้เพราะความรักข้าคงตายไปนับร้อยครั้ง

    เจ้าที่อ่อนหวานกับข้าเพียงผู้เดียว ข้ารักมันเหลือเกิน ถึงกระนั้นความผิดทำให้ข้าต้องทำให้ดีกว่าเดิม รักเจ้าให้มากกว่าเดิม

    จะไม่ยอมทำให้โดดเดี่ยวในโลกแสนมืดมิดนี้..

    หากสุดท้ายก็เป็นข้าที่ทำผิดสัญญาอีกครา

    ข้าปล่อยให้เจ้าจมลงสู่ความมืดมิดเพียงลำพัง ทั้งยังปล่อยให้เจ้าสุญสลายไปต่อหน้าต่อตายโดยที่ข้าได้เพียงแค่ยืนมองเท่านั้น เป็นเพราะความรักของข้าที่ดึงความเป็นมนุษย์ของเจ้าออกมาจนมัน..

    จนมันเติมเต็มไปทั่วความทรงจำและความรู้สึกของเจ้า...

    จนเจ้าค้นพบว่าแท้จริงแล้วสิ่งที่เจ้าเกลียดหาใช่ มนุษย์อ่อนแอ แต่เป็นตัวเจ้า...ที่อ่อนแอ หากแต่ไม่จริง เจ้าต่อหน้าข้าช่างแข็งแกร่ง ร่าเริงหากแต่เต็มไปด้วยความเศร้า

    ข้า...


    ข้า...


    ข้า...


    ข้าจะเอ่ยอะไรได้อีก..


    ..ในเมื่อคนที่โดนทิ้งดันเป็นข้า ในโลกที่ถูกเจ้าแย่งสีสันของฤดูร้อนไปเสียหมด


    ปล่อยให้ข้าจมลงอยู่กับฤดูน้ำค้างนิรันดร์...


    จบ
    Tap to full screen .Repost is prohibited
    😭👏
    Let's send reactions!
    Replies from the creator

    RoseScar01

    DOODLEThorHades : It's YOU
    AU Omegaverse
    ฮาเดสไม่เชื่อในเรื่องของโชคชะตา เขาเกลียดมันพอๆ กับร่างกายของตนเอง ทั้งที่แข็งแกร่งดุจอัลฟ่า แต่กลับกลายเป็นว่าภายใต้ร่างกายแข็งแกร่งนี้เป็นโอเมก้าบกพร่องที่มีแต่เรื่องชวนครหา ปกครองใต้พิภพ พิพากษาวิญญาณ เร้นกายอันเป็นตราบาปอยู่ในขุมนรกที่หนาวเหน็บ ไม่อยากแสดงกายที่ไหน ไม่อยากพบผู้ใดโดยเฉพาะพวกอัลฟ่า มันทำให้เขารู้สึกตัวเองช่างน่าสมเพชมากเพียงไร แต่ทว่าสุดท้ายก็ต้องแหกกฏของตนเองเพราะคำตัดสินว่าต้องขึ้นไปหลังจากพลัดไปหลายครั้งในการประชุมรวมเทพทุกพันปี ฮาเดสชั่งใจอยากส่งจดหมายไปปฏิเสธต่อน้องชายของเขา ซุส ทว่าในฐานะผู้จัดงานการประชุม จึงมีคำสั่งให้เทพโอลิมปัสทุกคนจำเป็นต้องไป แม้จะเขียนมาว่าแค่ครั้งนี้เท่านั้นก็เถอะ
    8371

    related works

    RoseScar01

    DOODLE #เร็นอาคา ตอนสั้นมาแลก เน้นเวิ่นเว้อเกิดคำถามสะท้อนในหัวใจ ใยยามที่เจ้ามองผู้อื่นกลับประดับด้วยรอยยิ้มราวกับดอกเบญจมาศบานสะพรั่ง หากยามที่เจ้าพบข้า รอยยิ้มของเจ้ากลับโรยราแปรเปลี่ยนเป็นเหมันต์ ใจข้ายะเยือกราวถูกแช่แข็ง แม้มันไม่เคยเต้นมาเนิ่นนาน

    ผิดหรือที่ข้าอยากวิ่งตามตะวัน ผิดหรือที่ข้าอยากไขว่คว้าหาความอบอุ่น

    ตัวข้าที่ไม่ต่างอะไรกับต้นไม้ที่ไร้ใบและบุหลันงดงาม คงมิอาจเรียกรอยยิ้มของเจ้าได้สินะ หรือเพียงเพราะข้าเป็นอสูรที่มีกายเย็นดั่งธาราในฤดูน้ำค้าง ทั้งกายายังแข็งกระด้างดั่งก้อนหิน คงมิอาจดึงดูดความสนใจจากเจ้าได้

    ถึงกระน 1540

    RoseScar01

    DOODLE #เร็นอาคา さよなら‘ さよなら ’

    ถ้อยคำบอกลาแสนงดงามเมื่ออยู่บนใบหน้านวลหวานของข้างขึ้นที่สาม รอยยิ้มที่ส่งมาช่างไม่ต่างอะไรกับน้ำเชื่อม แม้ดอกท้อที่งดงามจะเบ่งบานเบื้องหน้าของฮาชิระหนุ่ม แต่ดอกไม้งามนั้นกลับตกไปอยู่ในมือของคนอื่น ในโลกที่ขับเคลื่อนไปอย่างเชื่องช้าและบิดเบี้ยว เคียวจูโร่ทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากปล่อยอสูรตรงหน้าไป..

    ร่างที่คุ้นเคยเอื้อมมือจับกับใครอีกคนแล้วถูกดึงหายเข้าไปยังบานประตูไม้โบราณ สถานที่ห่างไกลเกินกว่าเคียวจูโร่จะเอื้อมไปถึง ปลอบตัวเองว่าจะเศร้าไปทำไม นี่คือสิ่งที่เขาต้องการมาเสมอไม่ใช่หรือ

    3502

    RoseScar01

    DOODLE #เร็นอาคา Where are you now?
    เวิ่นเว้อ เนื้อหาเรื่อยเปื่อยไม่มีอะไรเลย แค่อยากเวิ่น
    [ อาคาสะ ]

    ยามที่เจ้ามองข้า ตัวข้าแทบแตกสลาย ดวงตาที่ลุกโชนไปด้วยความเกลียดชังและรังเกียจ ถึงอย่างนั้นตัวข้ายังหน้าด้านพาตัวเองไปเวียนวนอยู่รอบกายของเจ้าราวกับต้องการขายร่างกายของตนเอง แต่เปล่าเลย...ข้าแค่อยากสัมผัสความอบอุ่นยามได้อยู่ใกล้เจ้าเท่านั้น

    เจ้าที่ดั่งดวงตะวันบนท้องฟ้า

    ขณะที่ข้าเป็นเพียงอสูรผู้เร้นกายใต้เงาจันทร์...

    .
    .

    [ เคียวจูโร่ ]

    ข้าไม่อาจละสายตาของตนออกไปจากเจ้าได้ ดั่งถูกรอยยิ้มหวานไร้เดียงสากระหายการต่อสู้และเชื่อเชิญนั้นล่อลวง ทั้งที่พยายามทำหน้าเคร่งขรึมไล่ แต่เจ้าก็ไม 3157

    RoseScar01

    DOODLE #เร็นอาคา เวิ่นสั้นๆ เพ้อๆ
    ปล. ในนี้จะลงเวิ่น ไม่มีสตอรี่อะไรมาก แค่ฟังเพลงแล้วอารมณ์ตกค้าง หรือ แค่เห็นฝนแล้วอยากขีดๆเขียนๆ
    บางครั้งตัวข้าอยากถามเหลือเกินว่าใครคนนั้นที่เจ้าใฝ่ฝันใช่ข้าหรือไม่ หรือแท้จริงตัวข้าเป็นเพียงแค่ที่พักชั่วคราวที่เจ้าเอาไว้ระลึกถึงใครอื่น อดคิดไม่ได้ยามที่เจ้าร้องไห้ลงบนอกของข้า อ้อนวอนให้ข้าโอบกอดเจ้าเอาไว้ ทั้งที่...เราเพิ่งเจอกัน แต่เจ้าทำกับราวว่าข้านั้นช่างสำคัญกับเจ้า มันไม่น่าเชื่อแต่ทว่า...

    ข้าชอบที่เป็นที่พึ่งของเจ้า อาคาสะ ถึงข้าจะสงสัย ถึงข้าจะเคลือบแคลงเจ้าแต่ข้า..จะไม่ปล่อยมือของเจ้าไปเป็นอันขาด ไม่ใช่แค่ข้าสำคัญกับเจ้า

    แต่ตัวเจ้าเองก็สำคัญกับข้าไม่ต่างกัน

    ถึงเจ้าจะเป็นอสู 2442