Recent Search
    Create an account to secretly follow the author.
    Sign Up, Sign In

    RoseScar01

    @RoseScar01

    ☆quiet follow Yell with Emoji 💖 👍 🎉 😍
    POIPOI 20

    RoseScar01

    ☆quiet follow

    #อุซุยโดมะ ตอนสั้นและรวบรัดมาก สั้นแบบมากๆๆๆ

    #อุซุยโดมะ
    #UzuiDoma

    อุซุยมองฮาชิระหนุ่มจอมยั่วยวนใต้ร่างที่กำลังปรือตามองหอบครางอย่างไม่กลัวเกรงต่อคมเขี้ยวของอสูร แทนที่จะดิ้นหนีกลับตอดรับทุกการสอดใส่ที่ไร้ความปราณีราวกับชินชาต่อความเจ็บปวด มือเรียวประดับเล็บงามยกขึ้นโอบรอบคอของอสูรหนุ่มร่างหนาให้แนบชิดเพื่อนกระซิบถ้อยคำชวนหงุดหงิด

    "เจ้าทำได้ อ่ะ แค่นี้งั้นหรือ" ราวคำท้าทาย มือหนาจึงจับร่างเพรียวแน่นพลิกก่อนจะกดเข้าที่ต้นคอเรียวแนบกับพื้นห้องก่อนจะส่งแรงทั้งหมดกระแทกเข้าบั้นท้ายที่แอ่นรับทุกช่วงจังหวะ เสียงหอบครางสั่นเครือดังปะปนไปกับน้ำตาแห่งความสุขสม เป็นโดมะที่ปลดเปลื้องออกมาก่อนตามด้วยคนด้านหลังที่กดเบียดทุกหยาดหยดเข้าไปเติมเต็มในร่างขางเนียนงดงาม

    เห็นร่างกายที่ไร้ตำหนิ อุซุยอดไม่ได้ที่ฝั่งเขี้ยวไปตามต้นคอ ลาดไหล่ แผ่นหลัง ไปทั่วทั้งกาย เสาหลักแห่งน้ำแข็งยกยิ้มหัวเราะพลางส่งมือเข้าไปคว้านน้ำหนืดสีขุ่นในกลีบบวมช้ำของตนออกมาเชยชมยามอีกฝ่สยถอนกายออกไปจนน้ำเอ่อไหล

    "เจ้ามันร่านนัก เจ้ามือพิฆาต" อุซุยต่อว่ากิริยานั้นด้วยวาจาร้ายกาจ หากไม่ได้ทำให้โดมะสะท้านเลยแม้แต่น้อย ซ้ำยังยกขาเกี่ยวกระหวัดรอบคอแกร่งแล้วกระชากลงมาเผชิญหน้าระยะประชิด

    "มากกว่านี้อีกสิ ทำข้าอีก เอาให้ข้าตายคาอกของเจ้าไปเลย" โดมะที่ถูกเติมเต็มร้องขออย่างตะกละ ดวงตาสีรุ้งงามคลอเบ้าวอนก่อนจรดจูบปลูกกำหนดให้มังกรที่หลับใหลตื่นขึ้นอีกครา ไม่มีการบอกกล่าว เจ้าของผมสีเงินเยียดตัว สอดใส่ความเป็นบุรุษเข้าไปจดมิดลำ จังหวะแสนดุเดือดดำเดินไปอย่างไม่มีทีท่าว่าจะสิ้นสุด เมื่อฮาชิระเจ้าของผมสีทองเงางามเอาแต่ออดอ้อนไม่หยุดราวนางโลมขาดรัก

    บทรักที่ละเลงไปด้วยตัณหาอันผิดบาปจบเมื่อแสงแดดสาดส่อง แม้พวกเขาจะพบกันครั้งคืนแรก ห่ำหั่นปานจะฆ่ากันตาย หากความอวดดีของโดมะมันน่ากำราบนักจนอุซุยอดไม่ได้จะสั่งสอนให้หลาบจำ แต่การทำเช่นนั้นไม่รู้เลยว่าไปจุดไฟที่มอดไปแล้วของมนุษย์หนุ่มให้ตื่นขึ้น

    ความโหยหาต้องการอ้อมกอดมันกระสันไปทั่วทั้งกาย ยามถูกความร้อนอันอบอุ่นปลอบประโลมอยู่ในร่างมันเกินจะต้านทานไหว

    ต้องการอีก ต้องการอีก ต้องการอีก

    อย่างไม่รู้จบ ทว่างานเลี้ยงต้องมีวันเลิกรา เมื่อทิวามาทักทาย ต่างคนก็ต้องต่างแยกจากกันไป...

    หากง่ายเช่นนั้นคงดีมิใช่น้อยเลย

    หลังจากค่ำคืนนั้น โดมะมักจะมีแขกมาเยี่ยมเยียนเสมอทุกเจ็ดวันในคฤหาสน์เยือกแข็งของตนอย่างมิเกรงกลัวว่าจะมีผู้ใดรู้

    "ไงยอดรัก ข้ามาหาแล้ว"



    จบตอนสั้น
    Tap to full screen .Repost is prohibited
    Let's send reactions!
    Replies from the creator

    RoseScar01

    DOODLEThorHades : It's YOU
    AU Omegaverse
    ฮาเดสไม่เชื่อในเรื่องของโชคชะตา เขาเกลียดมันพอๆ กับร่างกายของตนเอง ทั้งที่แข็งแกร่งดุจอัลฟ่า แต่กลับกลายเป็นว่าภายใต้ร่างกายแข็งแกร่งนี้เป็นโอเมก้าบกพร่องที่มีแต่เรื่องชวนครหา ปกครองใต้พิภพ พิพากษาวิญญาณ เร้นกายอันเป็นตราบาปอยู่ในขุมนรกที่หนาวเหน็บ ไม่อยากแสดงกายที่ไหน ไม่อยากพบผู้ใดโดยเฉพาะพวกอัลฟ่า มันทำให้เขารู้สึกตัวเองช่างน่าสมเพชมากเพียงไร แต่ทว่าสุดท้ายก็ต้องแหกกฏของตนเองเพราะคำตัดสินว่าต้องขึ้นไปหลังจากพลัดไปหลายครั้งในการประชุมรวมเทพทุกพันปี ฮาเดสชั่งใจอยากส่งจดหมายไปปฏิเสธต่อน้องชายของเขา ซุส ทว่าในฐานะผู้จัดงานการประชุม จึงมีคำสั่งให้เทพโอลิมปัสทุกคนจำเป็นต้องไป แม้จะเขียนมาว่าแค่ครั้งนี้เท่านั้นก็เถอะ
    8371

    related works

    RoseScar01

    DOODLE #อุซุยโดมะ ตอนสั้นและรวบรัดมาก สั้นแบบมากๆๆๆอุซุยมองฮาชิระหนุ่มจอมยั่วยวนใต้ร่างที่กำลังปรือตามองหอบครางอย่างไม่กลัวเกรงต่อคมเขี้ยวของอสูร แทนที่จะดิ้นหนีกลับตอดรับทุกการสอดใส่ที่ไร้ความปราณีราวกับชินชาต่อความเจ็บปวด มือเรียวประดับเล็บงามยกขึ้นโอบรอบคอของอสูรหนุ่มร่างหนาให้แนบชิดเพื่อนกระซิบถ้อยคำชวนหงุดหงิด

    "เจ้าทำได้ อ่ะ แค่นี้งั้นหรือ" ราวคำท้าทาย มือหนาจึงจับร่างเพรียวแน่นพลิกก่อนจะกดเข้าที่ต้นคอเรียวแนบกับพื้นห้องก่อนจะส่งแรงทั้งหมดกระแทกเข้าบั้นท้ายที่แอ่นรับทุกช่วงจังหวะ เสียงหอบครางสั่นเครือดังปะปนไปกับน้ำตาแห่งความสุขสม เป็นโด 2012