Recent Search
    Create an account to bookmark works.
    Sign Up, Sign In

    kirahime_fanfic

    @kirahime_fanfic

    ☆quiet follow Send AirSkeb request Yell with Emoji 💖 👍 🎉 😍
    POIPOI 60

    kirahime_fanfic

    ☆quiet follow

    บอสเบนเป็นทาสแมว 🕶️🐈 (พิเบน * แมวจ้ม)
    #kirahime_fanfic #บอสเบนเป็นทาสแมว
    2nd 🌟 แรกพบกับคุณบอส

    🕶️ ❤️ 🐈

    ครั้งแรกที่เบนได้พบแอนดรูว์ อีกฝ่ายเป็นเพียงหัวหน้าทีมวิจัยย่อยในแผนกค้นคว้าวิจัยของทางองค์กร พร้อมแฟ้มที่อัดข้อมูลเปิดโปงการยักยอกของผู้จัดการแผนกและรองผู้จัดการ รวมไปถึงการแย่งชิงผลงานลูกน้องใต้อาณัตินับยี่สิบกว่าชีวิต

    แผนกหัวกะทิของกลุ่มบริษัทบาร์นส์มีคนเก่าคนแก่ตั้งแต่สมัยรุ่นพ่อของเบนกุมอำนาจ ตัวเขาที่อายุย่างสามสิบสามเพิ่งได้เข้ามารับตำแหน่งต่อหลังจากพ่อได้ไม่ทันครบปี ก็เริ่มเห็นความไม่ชอบมาพากลหลายประการ ติดอยู่ตรงที่ว่าคนเหล่านั้นเป็นมือเท้าของพ่อ หากเขาไม่มีหลักฐานเพียงพอ จากการทวงความยุติธรรมจะกลายเป็นหาเหาใส่หัวตัวเอง

    ฟังดูแล้วช่างเป็นเรื่องน่าขำที่องค์กรเอกชนซึ่งเรียกอย่างลับๆว่ายากูซ่าแห่งอเมริกามาทำเรื่องขัดต่อภาพลักษณ์อย่างการผดุงความยุติธรรม แต่เบนถือหลักการตอบแทนอย่างเท่าเทียม สำหรับใครที่ทุ่มเทให้องค์กร คนคนนั้นควรจะได้รับสิ่งตอบแทน ไม่ใช่ปล่อยให้จิ้งจอกเฒ่าหรือหมาไนวัยชรามาชุบมือเปิบ

    และแล้วในวันพุธกลางสัปดาห์ของช่วงปลายฤดูฝน ชายหนุ่มผู้มีใบหน้าเรียวเล็กและภาพลักษณ์สุขุมนุ่มนวลก็ขอเข้าพบเขาพร้อมสิ่งที่เบนรอคอย

    นอกจากหน้าตาท่าทางจะเป็นแบบที่เขาชอบแล้ว เจ้าตัวยังเอาสิ่งที่จะทำให้การตะเพิดคนเก่าคนแก่ของพ่อกลายเป็นเรื่องอันชอบธรรมมาให้ จึงไม่น่าแปลกใจที่เขาจะมีความรู้สึกดีๆให้แอนดรูว์ การ์ฟิลด์

    หนึ่งในนิสัยเสียของเบน บาร์นส์คือชอบลองใจและทดสอบคนที่ดูแล้วเข้าตา

    ดังนั้นเขาจึงเก็บงำความยินดีหลังจากได้รับฟังการอธิบายข้อมูลหลักฐานจนเพียงพอ เอนหลังแนบไปกับเก้าอี้หนังหลังโต๊ะทำงานขนาดใหญ่และประสานสองมือวางไว้เหนือหัวเข่า นัยน์ตาสีออปซิเดียนจ้องประสานกับดวงตาสีเฮเซลนัทของคู่สนทนา

    "คุณรู้ใช่ไหมว่าคนที่คุณกำลังปรักปรำ เป็นผู้หลักผู้ใหญ่ที่ก่อร่างสร้างบริษัทเรามาตั้งแต่รุ่นก่อน"

    แม้นี่จะไม่ใช่คำถามที่ต้องการคำตอบ แอนดรูว์ก็ยังคงพยักหน้ายืนยันว่าเขารู้อยู่แก่ใจดี สีหน้าไม่ทุกข์ไม่ร้อนของชายหนุ่มร่างผอมบางผู้นี้ทำให้เบนยิ่งพึงใจ คู่สนทนาของบอสหนุ่มกอดอกอย่างหลวมๆ รอให้เบนเป็นฝ่ายสานต่อ

    "ทำไมคุณถึงคิดว่าผมจะกล้ามีเรื่องผิดใจกับผู้อาวุโสระดับนั้น"

    แอนดรูว์เลิ่กคิ้วจ้องตอบ เขามองสีหน้าเปื้อนยิ้มน้อยทั้งที่ในใจไม่ได้ยิ้มตามอย่างประเมินประมาณ เละเมื่อชายหนุ่มในชุดเสื้อโค้ตสีขาวสำหรับสวมใส่ในห้องปฏิบัติการตอบกลับ ฝ่ายที่ต้องนิ่งก็ไปคือตัวเบนเอง

    "ถ้าคุณเลือกจะเก็บเนื้อร้ายไว้ด้วยความเต็มใจ ผมก็ไม่ว่าอะไร ยังไงสักวันสิ่งที่จะเน่าไปกับมันก็คือบริษัทคุณ ไม่เกี่ยวกับพนักงานกินเงินเดือนอย่างผม" เขาอธิบายอย่างใจเย็น

    "แต่ตราบใดที่ยังมีคนเอาเปรียบพนักงานกินเงินเดือนตัวเล็กๆอย่างพวกเรา คนที่รู้สึกว่าไม่ได้รับความเป็นธรรมก็จะเอาใจออกห่าง คนเก่งๆจะเดินจากคุณไป เหลือไว้แต่พวกที่มีภาระจำเป็นต้องทนอยู่ต่อ คุณลองนึกภาพดูว่าคนที่อยู่ในสภาพนั้นจะไปมีกะใจทำงานได้หรือ"

    เม็ดเงินเป็นปัจจัยสำคัญที่ดึงดูดคนมีความสามารถมารวมตัวกันอยู่ในองค์กร ต่อให้เป็นการทำงานเพื่อสนับสนุนการขับเคลื่ิอนสังคมผ่านอิทธิพลมืด ขอแค่จ่ายหนักหน่อย จะเป็นเรื่องที่ผิดจรรยาบรรณหรืออำมหิตแค่ไหนก็เกิดขึ้นได้

    แต่นักวิจัยมีสิ่งหนึ่งที่เงินมากแค่ไหนก็ใช่จะยอมอ่อนข้อ นั่นคือลิขสิทธิ์ในผลงาน ไม่มีอะไรจะบดขยี้ความภูมิใจในฐานะนักวิจัยได้มากไปกว่าการถูกแย่งเอาความดีความชอบ พรากผลงานที่เป็นดั่งลูกรักไปจากอ้อมอก

    "ผมมาพบท่านที่นี่ในวันนี้เพราะยังจำได้ว่าท่านเคยพูดอะไรไว้ตอนงานเลี้ยงฉลองเข้ารับตำแหน่ง"

    หนุ่มผมน้ำตาลตัดสั้นปรกท้ายทอยเอ่ยพลางปล่อยใจละล่อง คิดไปถึงภาพเหตุการณ์ในวันนั้นซึ่งตัวเบนเองก็แทบจำไม่ได้แล้ว แต่ใจความสำคัญอย่างวันนั้นพูดอะไรออกไปบ้าง เขาจำมันได้อยู่

    || "โปรดวางใจได้ว่าทุกหยาดเหงื่อแรงกายและความคิดที่เป็นผลดีต่อองค์กร ผมพร้อมที่จะตอบแทนความทุ่มเทที่คุณมอบให้กลับไปมากเท่ากัน" ||

    "ถ้าสิ่งที่ท่านพูดไปเป็นแค่บทคุยโว ก็ถือเสียว่าผมมันโง่เองที่เชื่อใจ" พูดมาถึงตรงนี้ แอนดรูว์ก็เดาะลิ้น เสึยงที่ออกปากริมฝีปากอิ่มสวยน่าจุมพิตให้บวมเจ่อทำเอาดวงตาสีเข้มของเบนวาววาบ

    "...แล้วก็คงต้องไปจูนเรดาร์มองผู้ชายเสียใหม่ จะได้ไม่มองใครผิดอีก"

    สามวันหลังจากนั้น ผู้บริหารระดับอาวุโสของบาร์นส์กรุ๊ปกว่าห้ารายก็ยื่นใบลาออกด้วยเหตุผลด้านสุขภาพ และต่างยืนกรานว่าต้องการไปใช้เวลาพักผ่อนกับครอบครัว ทั้งที่แต่ไหนแต่ไรมาก็เกาะขาเก้าอี้ชนิดไม่ยอมให้หลุดรอดแม้แต่ข้างเดียว

    แอนดรูว์เองก็คาดไม่ถึงว่าการเปิดโปงผู้บังคับบัญชาในสายงานของตัวเองจะทำให้สาวไปถึงเบื้องหลังการฉ้อฉลที่ยาวกว่าความคาดคะเน

    แต่อย่างไรเสียก็เป็นเรื่องอันน่ายินดีที่ได้ปลดล็อกตัวเองจากการข่มเหงของเหล่าผู้เฒ่า นับว่าสายตามองผู้ชายของเขาไม่ได้ขัดข้อง จากนี้ก็คงจะได้ทำงานวิจัยอย่างสงบสุขเสียที

    ทั้งที่เขามีความคิดอันเรียบง่ายเช่นนั้น แผนกทรัพยากรบุคคลกลับแจ้งว่าเขาได้รับเลือกให้ขึ้นเป็นผู้จัดการแผนกค้นคว้าวิจัยแห่งบาร์นส์กรุ๊ป เลื่อนตำแหน่งรวดเดียวสองขั้นอย่างที่ไม่เคยมีใครได้รับมาก่อน

    ผจญมรสุมการเปลี่ยนผ่านถ่ายงานจนเข้าที่เข้าทางได้ไม่นาน ทางบริษัทก็จัดงานเลี้ยงกระชับสัมพันธไมตรี และมอบรางวัลให้พนักงานดีเด่นในแต่ละระดับขั้น แอนดรูว์ผู้มีอายุเพียงสามสิบต้นๆคือหนึ่งในนั้น

    แอนดรูว์เดินขึ้นไปรับรางวัล แต่สิ่งที่เขาได้รับจากมือบอสบาร์นส์กลับแตกต่างจากเพื่อนร่วมงานคนอื่นๆ มันคือคีย์การ์ดของโรงแรมซึ่งเป็นสถานที่จัดงานสังสรรค์ พร้อมโน้ตสั้นๆที่เขียนบอกแค่เวลานัดพบ

    อำนาจการเลือกอยู่ในมือแอนดรูว์

    และเขาได้เลือกที่จะเดินขึ้นลิฟต์ไปยังชั้น 35 เผชิญหน้ากับชายหนุ่มซึ่งยืนสูบซิก้าร์ชมวิวทะเลแสงไฟ รอยยิ้มอย่างคนที่พึงใจในยามที่ทุกอย่างเป็นไปตามคาดหวังช่างชวนให้หงุดหงิด แต่แอนดรูว์กลับฉาบยิ้ม

    มารอดูกันว่าใครกันแน่ที่คุมเกมนี้อยู่

    ชายหนุ่มย่างเท้าแผ่วเบาราวกับแมว เมื่อมาหยุดอยู่เบื้องหน้าบอสเบน มือเรียวก็จับปลายเนคไทสีม่วงเข้มรอบลำคอบอสหนุ่มแล้วกระตุกเข้าหาตัว

    ไม่มีถ้อยคำใดอื่น เพียงตาสบตา ริมฝีปากที่ลอยยวนใจกันและกันมาเนิ่นนานก็ประกบเข้าหา

    เงาสองร่างทาบทับกลืนเป็นหนึ่ง เสียงลมหายใจหอบครวญดังคลอไปกับกองเสื้อผ้าที่ร่วงหล่น ชิดชมภิรมย์กาย สัมผัสเพื่อดับกระหาย แต่ยิ่งได้รู้จักความหวานซ่านแห่งตัณหากลับไม่อาจหยุดยั้ง

    ไอร้อนระอุจากคนทั้งคู่ลอยปนในอากาศ ค่ำคืนที่ไม่มีใครตั้งใจหลับพักเต็มไปด้วยความหฤหรรษ์ทางเพศรส แล้วความสัมพันธ์ที่เกินขอบเขตเจ้านายและลูกน้องก็ได้เริ่มต้นขึ้น...
    Tap to full screen .Repost is prohibited
    😭❤💕😍
    Let's send reactions!
    Replies from the creator

    kirahime_fanfic

    MEMOบอสเบนเป็นทาสแมว 🕶️🐈 (พิเบน * แมวจ้ม)
    #kirahime_fanfic #บอสเบนเป็นทาสแมว

    6th 🌟 ความน่ารักของคุณบอส

    ตอนนี้ขอไม่แปะ warning เดี๋ยวไม่เซอร์ไพร์สค่ะ 😌
    บอสเบนเป็นทาสแมว 🕶️🐈 6th ความน่ารักของคุณบอส🕶️ ❤️ 🐈

    หลังจากที่ประชากรส่วนใหญ่ได้รับการฉีดวัคซีนครบโดสแล้ว การใช้ชีวิตก็เริ่มกลับสู่สภาพปกติ คนที่ยินดีจนแทบกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่คือแอนดรูว์ผู้ถูกกักตัวอยู่ในบ้านถึงสามเดือนเศษๆ....แถมยังไม่ใช่บ้านของเขาเองเสียด้วย

    ส่วนคนที่ไม่ค่อยพอใจแต่ก็หาอะไรมาเถียงไม่ได้ก็หนีไม่พ้นเจ้าของบ้าน วันแรกที่ตกลงกันว่าจะยอมให้แฯกค้นคว้าวิจัยกลับเข้าบริษัทไปทำงานนั่งโต๊ะได้ บอสเบนถึงกับไม่ยอมคุยกับคนที่นั่งเป็นตุ๊กตาหน้ารถ สายตาคมกริบมองตรงไปข้างหน้า แผ่รังสีและฟีโรโมนที่บ่งบอกอารมณ์ชัดมากจนคนตาบอดยังรับรู้ได้
    9731

    related works