Recent Search
    You can send more Emoji when you create an account.
    Sign Up, Sign In

    kirahime_fanfic

    @kirahime_fanfic

    ☆quiet follow Send AirSkeb request Yell with Emoji 💖 👍 🎉 😍
    POIPOI 60

    kirahime_fanfic

    ☆quiet follow

    🍫 Don't touch my Omega🍫 01 #wolfstar #kirahime_fanfic

    🍫🍫🍫

    เรื่องมันเริ่มจากตอนที่ซิเรียสตกลงมาจากไม้กวาด...

    มันเป็นวันที่สองคู่หูตัวป่วนอย่างซิเรียสและเจมส์กอดคอกันออกไปซ้อมควิดดิชทั้งที่ฝนฟ้าไม่ค่อยจะดี ห้ามเท่าไหร่ก็ไม่เป็นผล

    แม้ว่ารีมัส ลูปินจะเป็นถึงพรีเฟคของบ้านและแฟนหนุ่มของเจ้าคนเข้าใจอะไรยากอย่างซิเรียส แบล็ค ก็ใช่ว่าจะขัดขวางความมาดมั่นมุมานะของเจ้าตัวได้

    พอตอนที่ปีเตอร์วิ่งมาแจ้งข่าวหน้าตื่น เขาจึงไม่แปลกใจเลยที่จะมีอุบัติเหตุตามมา

    แม้ใจหนึ่งจะเป็นห่วงคนเจ็บจนเร่งฝีเท้าเร็วรี่มากกว่าปกติ รีมัสก็ยังนึกอยากตบกะโหลกคนหัวรั้นไปด้วยในเวลาเดียวกัน เขาตั้งมั่นไว้ในใจว่าถ้าหมอนั่นโผเข้ามาออดอ้อนขอความเห็นใจ เขาจะต่อยซ้ำให้ตาม่วงแทนการปลอบโยน

    ความที่คุ้นเคยกับที่ทางในโรงเรียนดี บวกกับกำลังค้นคว้าปรับปรุงแผนที่ตัวกวน ทำให้พวกเขามุ่งหน้ามายังที่หมายภายในเวลาไม่นาน แต่ก็ยังช้ากว่ามิสอีแวนส์ที่ไปถึงสถานที่เกิดเหตุก่อนพวกเขา

    ใบหน้าสวยหวานของสาวเจ้าบึ้งตึงเพราะหนุ่มผมดำสวมแว่นทรงกลมที่แสดงอาการโอดโอยขอความเห็นใจต่อคนเจ็บ แต่ตัดสินดูจากการที่ยังลุกขึ้นมาจับมือถือแขนพรีเฟคอีกคนของบ้านได้แล้ว อาการบาดเจ็บของเจมส์คงไม่สาหัสนัก

    พอได้ยินเสียงฝีเท้าคนมาใหม่ สองหนุ่มสาวก็ปล่อยมือจากกันราวกับโดนคาถาปลดอาวุธ

    "เขาล่ะ"

    ไม่จำเป็นต้องให้รีมัสขยายความ ทั้งลิลี่และเจมส์ชี้ไปยังเตียงด้านในที่เยื้องไปทางขวา รีมัสก้าวขามุ่งหน้าไปตามปลายสายตา แล้วก็ต้องใจหายวาบเมื่อเห็นแฟนหนุ่มนอนหน้าซีดมีผ้าพันรอบศีรษะที่ปกคลุมด้วยเส้นผมสีดำยาวประบ่า

    ซิเรียสนอนนิ่งไม่ได้สติในชุดเสื้อยืดสีดำเผยรอยสักที่เจ้าตัวแสนจะภูมิใจ กางเกงวอร์มสำหรับซ้อมกีฬามีรอยขาดวิ่น ตอนตกลงมาคงจะกระแทกกับอะไรบางอย่างจนเกิดแผลเป็นทางยาว ใบหน้าหล่อเหลางดงามปรากฏรอยถากเป็นเส้น รีมัสรู้ดีว่ามันจะหายไปได้ด้วยเวทย์มนตร์ แต่ก็ยังอดเสียดายไม่ได้

    "บอกแล้วแท้ๆว่าให้ซ้อมวันอื่น อากาศแบบนี้มีแต่คนบ้าเท่านั้นแหละที่จะกล้าออกไปบิน"

    หนึ่งใน 'คนบ้า' ที่ว่าไอค่อกแค่กจนตัวโยน แต่ก็ใช่ว่าจะได้รับความเห็นใจใดๆจากพรีเฟคทั้งสอง รีมัสสอดมือเข้ากุมกับซิเรียสแล้วบีบแน่น ดวงตาสีเขียวใสเผยความห่วงหากังวลใจอย่างแจ่มชัด เป็นแววตาแบบที่ถ้าซิเรียสตื่นมาเห็นเป็นได้ลนลานและทำทุกวิถีทางให้เขาไม่ต้องทำหน้าแบบนี้อีก

    "มาดามพร็อมฟรีย์เพิ่งบอกว่าหัวเขากระแทกอย่างแรงตอนตกลงมา แต่แขนขาไม่ได้หัก ปาฏิหาริย์ชัดๆเลยล่ะ"

    ลิลี่อธิบายสิ่งที่ได้ยินมาเพื่อจุดประสงค์เดียวคือหวังว่าเพื่อนผู้ชายที่แสนอ่อนโยนและเป็นที่รักผู้นี้จะสบายใจขึ้น คำพูดของเธอทำให้รีมัสถอนหายใจอย่างโล่งอกไปเปราะหนึ่ง แต่การได้รู้ว่าซิเรียสหัวกระแทกนั้นก็น่าเป็นห่วงอยู่ไม่น้อย

    "คอยดูนะ ถ้านายไม่ยอมฟื้นขึ้นมา ฉันจะเอาพวกนิตยสารบิ๊กไบค์ที่นายซ่อนไว้ใต้เตียงไปชั่งกิโลขายให้หมดเลย จะดอดไปแยกชิ้นส่วนเจ้าลูกรักของนายด้วย"

    ลูกรักที่ว่านั่นก็คือมอเตอร์ไซด์ขนาดใหญ่ที่ซิเรียส แบล็คแสนภูมิใจ รองจากรีมัส ลูปินแล้ว สิ่งที่ซิเรียสให้ความสำคัญประหนึ่งลูกชายก็คือเจ้าพาหนะบินได้คันนี้

    ราวกับได้ยินคำขู่ เปลือกตาอันหนักอึ้งของคนบนเตียงเปิดขึ้นอย่างไม่มีสัญญาณเตือน ดวงตาสีเทาของชายหนุ่มเลือดร้อนแห่งบ้านกริฟฟินดอร์จ้องเพดานสีขาวของห้องพยาบาลอย่างเลื่อนลอย จนเมื่อได้ยินเสียงเรียกชื่อตัวเองจึงปรับโพกัสและจ้องหน้าที่ทั้งโกรธทั้งเหมือนจะร้องไห้ของรีมัส ลูปิน

    "มูนนี่..."

    "ห้ามทำอะไรบ้าๆแบบนี้อีกนะ" ความตั้งใจที่จะต่อยหน้าคนรักสักหมัดพลันเลือนหายเมื่อได้ยินเสียงแหบแห้งเรียกชื่อเล่นของเขา รีมัสบีบมืออีกฝ่ายไว้แน่นราวกับจะให้มันช่วยย้ำว่าคนคนนี้รู้สึกตัวแล้วจริงๆ

    "ถ้าคราวหน้านายยังจะหาเรื่องใส่ตัวแบบนี้อีก เราก็เลิกกันไปเลย"

    "ไม่ทำแล้ว ฉันสัญญา" ซิเรียสยันตัวเองขึ้นนั่งแล้วโอบร่างแฟนหนุ่มเข้ามาใกล้ ให้รีมัสซุกหน้าลงกับหัวไหล่ของเขา มือที่ลูบเส้นผมสีน้ำตาลอมเทาอย่างอ่อนโยนรั้นพาลให้รีมัสแทบกลั้นน้ำตาไม่อยู่

    แต่อารมณ์สุดซึ้งพลันต้องสะดุดเมื่อได้ยินประโยคที่ออกมาจากปากพ่อเจ้าประคุณแบล็ค

    "ฉันจะเป็นอัลฟ่าประสาอะไรกันที่ทำให้โอเมก้าของตัวเองต้องเป็นห่วงแบบนี้"

    เดี๋ยวสิ
    มีอะไรแปลกๆแฮะ....

    "นายพูดเรื่องอะไรน่ะ" รีมัสเงยหน้าขึ้นมาจากอกซิเรียส แต่หมอนั่นกลับยิ่งกระชับอ้อมกอด กดจมูกสูดกลิ่นซอกคอรีมัสเข้าไปเต็มปอด แล้วครางอย่างพึงใจ

    "อา อย่างที่เขาว่ากันเลย กลิ่นของโอเมก้าที่เป็นคู่ครองจะปลุกปลอบใจในเวลาบาดเจ็บ"

    "นี่นายหัวกระแทกแรงขนาดนี้เลยเหรอ"

    แต่ซิเรียสยังพูดต่อราวกับไม่ได้ยิน "อย่าอยู่ห่างจากฉันนะมูนนี่ ฉันบาดเจ็บอยู่แบบนี้ นายอยู่ไกลหูไกลตายิ่งทำให้ฉันไม่สบายใจ"

    รีมัสพลิกตัวมาส่งสายตาขอความช่วยเหลือจากอีกสามคนที่อยู่ร่วมเหตุการณ์ แต่ก็พบว่าแต่ละคนเบิกตามองพวกเขาโตราวกับไข่ห่าน วัยรุ่นทั้งหลายได้แต่บื้อใบ้อยู่หลายนาทีจนกระทั่งมาดามพร็อมฟรีย์มาเห็นว่าคนไข้ตื่นแล้ว จึงได้บังคับแกะตัวซิเรียสออกจากรีมัส เจ้าคนป่วยกลับทำเสียงขู่แง่งๆใส่สุภาพสตรีสุดแกร่งจนโดนเขกกะโหลกเข้าให้หนึ่งที

    "มีใครเข้าใจเรื่องที่ซิเรียสเพิ่งพูดไปบ้างไหม"

    หลังจากแยกตัวออกมาได้ รีมัสก็เงยหน้าถามเพื่อนคนอื่นๆด้วยท่าทางไม่สบายใจเท่าไหร่ เป็นใครจะโทษเขาได้เล่า อยู่ดีๆแฟนตัวเองก็ตื่นขึ้นมาพูดจาเลอะเทอะ ทั้งที่เป็นภาษาอังกฤษเหมือนกันแต่กลับฟังไม่เข้าใจ ถ้ารีมัสจิตอ่อนกว่านี้คงลมจับไปแล้ว

    "ฉันว่าเขาหมายถึงเซ็ตติ้งนิยายประเภทหนึ่งที่ฮิตมากในหมู่สาวๆ เรียกว่าจักรวาล omegaverse"

    สามหนุ่มหันควับมองหญิงสาวเพียงหนึ่งเดียวในที่นี้ ลิลี่อธิบายว่าเซ็ตติ้งที่ว่าคือโลกที่มนุษย์แบ่งเพศในสองระดับ เพศหลักจะมีเพศชาย-หญิง ส่วนเพศรองจะแบ่งเป็นอัลฟ่า-โอเมก้า-เบต้า ซึ่งลำดับที่ว่านี้จะเป็นตัวแบ่งสถานะทางสังคม

    อัลฟ่านั้นจะอยู่เหนือสุดของพีระมิด เพียบพร้อมทั้งรูปสมบัติและเชาว์ปัญญา โอเมก้ามีความสามารถให้กำเนิดลูกได้ไม่ว่าจะเป็นชายหรือหญิง มีกลิ่นฟีโรโมนหอมหวานเชิญชวนอัลฟ่ามาร่วมคู่ ส่วนเบต้านั้นคล้ายกับคนธรรมดาในโลก

    ช่างเป็นเซ็ตติ้งที่เหนือจินตนาการและออกแนวสัญชาตญาณสัตว์มากเกินกว่าจะเอามาผูกรวมกับมนุษย์ แต่จินตนาการของผู้คนก็เป็นไปถึงระดับนั้นแล้ว ไม่ต่างอะไรกับเวทย์มนตร์เลย

    "ว่าแต่ทำไมเธอถึงรู้เรื่องพวกนี้ล่ะ ลิลี่"

    คำถามซื่อใสจากรีมัสทำเอามิสอีแวนส์ตัวเกร็ง แต่เธอก็ยังอ้าปากตอบได้อย่างคล่องปรื๋อราวกับคิดมาก่อนแล้ว

    "ฉันก็ได้ยินมาจากเพื่อนบ้านฮัพเฟิลพัฟที่มีเพื่อนอยู่สลิธิรีนที่มีน้องสาวของเพื่อนเป็นเด็กเรเวนคลออีกทีน่ะ"

    "....ความสัมพันธ์ซับซ้อนจังเลยนะ" หลังจากเงียบกันไปทั้งห้องได้พักหนึ่ง เจมส์ก็ออกความเห็นอย่างกลัวๆกล้าๆ ผลก็คือโดนลิลี่ค้อนตาเขียวใส่ แต่หลังจากนั้นเธอก็ทำเมินแล้วสะบัดผมยาวสีแดงเพลิงใส่เขา

    "ยังไงก็เถอะ เรื่องเร่งด่วนตอนนี้ก็คือทำให้ตาบ้านี่รู้ตัวเร็วๆว่าไอ้สิ่งที่อยู่ในหัวมันเป็นแค่โลกสมมติในนิยาย"

    "แล้วจะทำยังไงกันดีล่ะ"

    ปีเตอร์พูดด้วยสีหน้าร่ำๆจะปล่อยโฮ เขายังคงเป็นคนที่ตื่นกลัวง่ายกว่าใครในกลุ่มอยู่เสมอ เมื่อไม่มีใครให้คำตอบที่ฟังเข้าทีได้ รีมัสก็ถอนหายใจแล้วเหลือบมองคนที่กำลังยื่นแขนให้มาดามพร็อมฟรีย์ตรวจเช็คร่างกายอย่างละเอียดอยู่หลังม่าน

    "คงต้องมารอดูกันก่อนว่าหมอนั่นจะอาการหนักขนาดไหน..."

    tbc. 🍫
    Tap to full screen .Repost is prohibited
    🍄💓💖
    Let's send reactions!
    Replies from the creator

    kirahime_fanfic

    MEMOบอสเบนเป็นทาสแมว 🕶️🐈 (พิเบน * แมวจ้ม)
    #kirahime_fanfic #บอสเบนเป็นทาสแมว

    6th 🌟 ความน่ารักของคุณบอส

    ตอนนี้ขอไม่แปะ warning เดี๋ยวไม่เซอร์ไพร์สค่ะ 😌
    บอสเบนเป็นทาสแมว 🕶️🐈 6th ความน่ารักของคุณบอส🕶️ ❤️ 🐈

    หลังจากที่ประชากรส่วนใหญ่ได้รับการฉีดวัคซีนครบโดสแล้ว การใช้ชีวิตก็เริ่มกลับสู่สภาพปกติ คนที่ยินดีจนแทบกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่คือแอนดรูว์ผู้ถูกกักตัวอยู่ในบ้านถึงสามเดือนเศษๆ....แถมยังไม่ใช่บ้านของเขาเองเสียด้วย

    ส่วนคนที่ไม่ค่อยพอใจแต่ก็หาอะไรมาเถียงไม่ได้ก็หนีไม่พ้นเจ้าของบ้าน วันแรกที่ตกลงกันว่าจะยอมให้แฯกค้นคว้าวิจัยกลับเข้าบริษัทไปทำงานนั่งโต๊ะได้ บอสเบนถึงกับไม่ยอมคุยกับคนที่นั่งเป็นตุ๊กตาหน้ารถ สายตาคมกริบมองตรงไปข้างหน้า แผ่รังสีและฟีโรโมนที่บ่งบอกอารมณ์ชัดมากจนคนตาบอดยังรับรู้ได้
    9731

    related works

    recommended works